Verbum

асму́глы, -ая, -ае.

1. Тое, што і смуглы; загарэлы.

А. твар.

Асмуглыя рукі.

2. Тое, што і асмужаны (у 1 знач.).

А. лес.

Асмуглае неба.

|| наз. асму́гласць, -і, ж.

аблямо́ўка, -і, ДМ -мо́ўцы, ж.

1. гл. аблямаваць.

2. Матэрыял, якім аблямоўваюць; тое, што паласой акаймоўвае па краях што-н.

Рукавы з футравай аблямоўкай.

|| прым. аблямо́вачны, -ая, -ае.

абтапта́ць, -тапчу́, -то́пчаш, -то́пча; -тапчы́; -тапта́ны; зак., што.

Утаптаць што-н. вакол чаго-н., абмяць нагамі.

А. зямлю каля слупа.

А. сена на возе.

|| незак. абто́птваць, -аю, -аеш, -ае.

абшму́ляць, -яю, -яеш, -яе; -яны; зак., што (разм.).

1. Шмуляючы, выцерці, пашкодзіць, падраць (пра вопратку).

А. локці.

2. Тое, што і абмуляць.

А. ногі.

|| незак. абшму́льваць, -аю, -аеш, -ае.

ко́мкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак., што.

1. Тое, што і камячыць.

2. перан. Рабіць наспех, скарачаючы, заканчваючы.

К. даклад.

|| зак. ско́мкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 2 знач.).

улітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што (уст.).

Тое, што і упаяць.

|| незак. уліто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уліто́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і уліто́ўванне, -я, н.

упрасі́ць, -рашу́, -ро́сіш, -ро́сіць; -ро́шаны; зак., каго (што) з інф.

Просьбамі пераканаць зрабіць што-н.

У. застацца яшчэ на дзянёк.

|| незак. упро́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. упро́шванне, -я, н.

уцяка́ць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак., у што.

Тое, што і упадаць (у 2 знач.).

Ручай уцякае ў рэчку.

|| зак. уцячы́, -ячэ́, -яку́ць; уцёк, уцякла́, -ло́.

шко́да², безас., у знач. вык., у знач. пабочн. сл.

Тое, што і шкада.

Мне ш. траціць часу.

Ш., што я туды не з’ездзіў.

Мне трапіць туды, ш., не выпадае.