павышчэ́рбліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вышчарбіць што‑н. у многіх месцах, вышчарбіць усё, многае. Павышчэрбліваць сякеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паджа́ць, падажну, падажнеш, падажне; падажнём, падажняце; зак., што.

Разм. Зжаць тое, што засталося, зжаць дадаткова. Паджаць загон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкіслі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Дадаць у што‑н. кіслаты; зрабіць больш кіслым. Падкісліць боршч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкляпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Прыкляпаць што‑н. да чаго‑н.

2. Закляпаць шчыльней, мацней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падразумява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Думаць, мець на ўвазе; разумець што‑н. пад чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакрэ́мзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Неахайна закрэсліць, пакрэсліць што‑н. Пакрэмзаць план. Пакрэмзаць паперу алоўкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паначы́, прысл.

Разм. Тое, што і поначы. [Сяляне:] — Што вы за людзі? Чаго паначы швэндаецеся па лесе? Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераўвасо́біць, ‑соблю, ‑собіш, ‑собіць; зак., каго-што.

Увасобіць у што‑н. іншае, надаць другую форму, другі выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́ліва, ‑а, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. палоць.

2. Тое, што трэба прапалоць або што праполата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́тайкам, прысл.

Тое, што і тайком. Пісару здавалася, што яго жонка потайкам сустракаецца з прыгожым Івашом. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)