Verbum

раско́льніцтва н. гл. раскол

2.раско́пваць

1. áusgraben* vt (выкапаць што-н.); áufgraben* vt, zerwühlen vt;

2. перан. (разведаць) áusfíndig máchen; ans Licht bríngen*

канцэ́сія ж. эк. Konzessión f -, -en (на што-н. zu D);

атры́мліваць канцэ́сію Konzessión bekómmen*;

дава́ць канцэ́сію Konzessión ertéilen;

здава́ць у канцэ́сію konzessioníeren vt

капі́раваць

1. (рабіць копію) kopíeren vt; ábschreiben* vt (перапісваць); éine Kopíe máchen;

2. (пераймаць, падрабляць што-н.) kopíeren vt, náchahmen vi (каго-н. D)

лячы́ць

1. (ärztlich) behándeln vt, kuríeren vt (чым-н. mit D);

2. (што-н.) behándeln lássen*;

лячы́ць зу́бы sich (D) die Zähne behándeln lássen*

па́ха ж. анат. Achselhöhle f -, -n, Achselgrube f -, -n;

пад па́хай únter dem Arm;

не́сці што-н. пад па́хай étwas únter dem Arm trágen*

сабатава́ць

1. (што-н.) sabotíeren vi;

сабатава́ць перавы́бары die Wíederwahl sabotíeren;

2. (займацца сабатажам) sabotíeren vi, Sabotáge [-ʒə] (be)tréiben*;

сабатава́ць вытво́рчасць die Produktión sabotíeren

абле́пліваць

1. (прыстаць, прыліпнуць) háften (што-н. an D);

2. (абклеіць) beklében vt;

3. разм. (акружыць) umríngen vt, dicht umdrängen vt, umschwärmen vt (роем)

абміна́ць, абміну́ць

1. (апярэдзіць) überhólen vt, überflǘgeln vt;

2. (прайсці, праехаць праз каго-н., што-н.) vorbéifahren* vi (s), vorbéigehen* vi (s) (an D)

абцерабі́ць (Zwéige, Blätter і г. д.) entférnen (што-н. von D), ábschneiden* vt (нажом); ábsägen vt (пілой), ábzupfen vt (рукамі); разм. ábfressen* vt (аб’есці)

адка́зваць

1. гл. адказаць;

2. (несці адказнасць):

адка́зваць за вы́нікі die Fólgen trágen*;

адка́зваць галаво́ю mit dem Kopf éinstehen* (за што-н. für A)