Verbum

то́ркаць

1. (каго-н.) stóßen* vt; ánstoßen* vt;

2. (пра рыбу) béißen* vt;

3. (усоўваць што-н. вострае) (hin)éinstoßen* vt, (hin)éinstecken vt

угле́дзецца

1. (у каго-н., у што-н.) genáu ánsehen*, genáu betráchten; fixíeren vt;

пі́льна ўгле́дзецца scharf fixíeren, únverwandt ánsehen*;

2. (утаропіцца) ánstarren vt

на​^II часц. (вазьмі) da!, nimm!; da hast du (A)!;

◊

на табе́, Бо́жа, што нам няго́жа! ≅ was man nicht braucht, gibt man leicht weg

напаро́цца разм. (án)stoßen* vi (s) (на што-н. an A), rénnen* vi (s) (gegen A);

напаро́цца на непрые́мнасці in éine péinliche Láge geráten*

непрыда́тнасць ж. Úntauglichkeit f -, Únbrauchbarkeit f -;

прыйсці́ ў непрыда́тнасць úntauglich wérden;

прыве́сці што-н. у непрыда́тнасць úntauglich máchen; betríebsunfähig máchen (пра абсталяванне і пад.)

падазро́ны (што выклікае падазронасць) verdächtig;

2. у знач. выказн. гэ́та падазро́ны die Sáche kommt mir verdächtig vor;

3. (з падазронасцю) mísstrauisch, árgwöhnisch, mit Árgwohn

выкрада́ць, выкра́дваць

1. (што-н.) wégnehmen* vt, stéhlen* vt, ráuben vt, entwénden* vt (у каго-н D);

2. (каго-н.) entführen vt, ráuben vt