Verbum

апа́лубачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да апалубкі (у 1 знач.). Апалубачныя работы. // Прызначаны для апалубкі. Апалубачны лес.

апта́цыя, ‑і, ж.

Спец. Выбар грамадзянства, які звычайна дазваляецца зрабіць насельніцтву тэрыторыі, што перайшла ад адной дзяржавы да другой.

[Лац. optatio — жаданне.]

арганапла́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Спец. Штучнае стварэнне хірургічнымі метадамі органаў пры іх прыроджанай адсутнасці, пашкоджанні або страце.

агаласо́ўка, ‑і, ДМ ‑соўцы; Р мн. ‑совак; ж.

Спец. Наяўнасць таго або іншага галоснага ў марфеме. Агаласоўка кораня.

абразкі́, ‑оў; адз. абразок, ‑зка, м.

Спец. Жанр лірычных мініяцюр у беларускай прозы, у якіх адлюстроўваецца ўнутраны свет чалавека.

жало́бніца, ‑ы, ж.

Спец. Вялікі матылёк сямейства німфалід вішнёва-карычневай афарбоўкі з чорнымі знізу крыламі, акаймаванымі жаўтавата-белай палоскай.

мане́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; незак., каго.

1. Спец. Аб’язджаць (каня) на правілах манежнай язды.

2. перан. Разм. Мучыць, таміць.

мармурава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад мармураваць.

2. у знач. прым. Спец. Апрацаваны пад мармур. Мармураваная папера.

мармурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Апрацаваць (апрацоўваць), афарбаваць (афарбоўваць) што‑н. пад мармур. Мармураваць паперу.

медзяні́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Спец. У склад якога ўваходзіць медзь. Медзяністая сажа.

2. Падобны колерам на медзь. Медзяністы колер.