Verbum

хром, -у, м.

1. Хімічны элемент, цвёрды метал светла-шэрага колеру.

2. Род мінеральнай жоўтай фарбы.

3. Сорт мяккай тонкай скуры.

|| прым. хро́місты, -ая, -ае (да 1 знач.) і хро́мавы, -ая, -ае (да 3 знач.).

Хромавы абутак.

частата́, -ы́, ДМ -таце́, мн. -то́ты, -то́т, ж.

1. гл. часты.

2. Велічыня, якая выражае колькасць паўтарэнняў чаго-н. у адзінку часу (спец.).

Ч. хістанняў маятніка.

Ч. электрамагнітных хваль.

|| прым. часто́тны, -ая, -ае (да 2 знач.).

чаўно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

1. Дэталь у ткацкім станку, якая мае форму чоўна, з пражай для пракладвання ўточнай ніткі.

2. Дэталь у швейнай машыне з двухніткавым швом, якая падае ніжнюю нітку.

|| прым. чаўно́чны, -ая, -ае.

шабло́н, -а і -у, м.

1. -а, мн. -ы, -аў. Узор, па якім штампуюцца аднолькавыя вырабы.

2. -у, перан. Агульнавядомы, збіты ўзор, штамп, які слепа пераймаюць.

Пазбягаць шаблону ў рабоце.

|| прым. шабло́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

шаг, -у, мн. шагі́, -о́ў, м.

1. Тое, што і крок (у 1 і 2 знач.).

2. Пэўная адлегласць паміж суседнімі аднатыпнымі элементамі (у механізмах, дэталях машын; спец.).

Ш. разьбы.

|| прым. ша́гавы, -ая, -ае (да 2 знач.).

шарж, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Сатырычная або гумарыстычная манера адлюстравання каго-, чаго-н. у падкрэслена скажоным, карыкатурным выглядзе.

2. -а. Малюнак, партрэт, выкананы ў такой манеры.

Сяброўскі ш.

|| прым. ша́ржавы, -ая, -ае.

шлюб, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Сямейны саюз мужчыны і жанчыны; сумеснае ўзаконенае жыццё мужчыны і жанчыны.

Зарэгістраваць ш.

Уступіць у ш.

2. Абрад, цырымонія ўступлення ў такі саюз.

Ехаць да шлюбу.

|| прым. шлю́бны, -ая, -ае.

шпінгале́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Засаўка для запірання створак акон, дзвярэй.

2. Пра дзіця, падлетка, які мае малы рост (разм.).

Ш., а лезе ў дарослую кампанію.

|| прым. шпінгале́тны, -ая, -ае (да 1 знач.).

эпітэ́лій, -ю, м. (спец.).

Тканка, якая пакрывае паверхню цела, высцілае сценкі поласцей і ўнутраных полых органаў, слізістыя абалонкі чалавека і жывёл, а таксама покрыва з танкасценных клетак, якое высцілае некаторыя ўнутраныя поласці раслін.

|| прым. эпітэлія́льны, -ая, -ае.

эскі́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Папярэдні накід да карціны, малюнка ці іх асобных частак.

Продаж эскізаў.

Накідаць э. сукенкі.

2. План, накід літаратурнага ці музычнага твора і інш.

|| прым. эскі́зны, -ая, -ае.

Э. праект будынка.