флейц, ‑а, м.

Спец. Плоскі шырокі пэндзаль з мяккага воласу, якім у жывапісе і малярнай справе згладжваюць свежапафарбаваную паверхню.

[Ад ням. Flöz — слой, пласт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

франкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Спец. Аплаціць (аплачваць) наперад перавозку і дастаўку паштовых адпраўленняў, багажу, грузаў.

[Ад іт. francare — вызваляць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хемасі́нтэз, ‑у, м.

Спец. Працэс утварэння некаторымі мікраарганізмамі арганічных рэчываў з неарганічных (вуглекіслаты і вады) за кошт хімічнай энергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлорпікры́н, ‑у, м.

Спец. Бясколерная цяжкая вадкасць з рэзкім пахам, якая прымяняецца для дэзінфекцыі глебы і як атрутнае рэчыва.

[Ад слова хлор і грэч. pikrós — горкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыклява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак., што.

Спец. Выраўноўваць, рабіць гладкай паверхню чаго‑н. драўлянага з дапамогай цыклі. Цыкляваць паркет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чалаве́ка-гадзі́на, ‑ы, ж.

Спец. Адзінка ўліку рабочага часу, якая вымяраецца колькасцю працы, выкананай адным чалавекам за адну гадзіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чалаве́ка-дзень, ‑дня, м.

Спец. Адзінка ўліку рабочага часу, якая вымяраецца колькасцю працы, выкананай адным чалавекам за рабочы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чараці́т, ‑у, М ‑ціце, м.

Спец. Будаўнічы матэрыял з чароту, спрасаванага ў пліты з дабаўленнем гліны, гіпсу і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклава́цца, шклуецца; зак. і незак.

Спец.

1. Шляхам плаўлення ператварыцца (ператварацца) у шкло.

2. толькі незак. Зал. да шклаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шкот, ‑а, М шкоце, м.

Спец. Снасць, якая служыць для расцягвання ветразяў і кіравання імі ў час руху судна.

[Гал. schoot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)