рэцыдыві́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Злачынец, які адбыў пакаранне і зноў зрабіў злачынства (злачынствы).

Злодзей-р.

|| ж. рэцыдыві́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. рэцыдыві́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́рам, -у, м.

1. Пачуццё моцнай збянтэжанасці ад усведамлення непрыстойнасці, ганебнасці свайго ўчынку.

С. за свае словы.

2. у знач. вык. Ганьба (разм.).

С. так несумленна рабіць!

Згарэць ад сораму — моцна засаромецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шансане́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Песня жартаўлівага, часта фрывольнага зместу, якая выконваецца ў кафэшантане.

2. Спявачка, якая выконвае такія песні.

|| прым. шансане́тны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

both … and [bəʊθ…ənd] conj. як … так; да таго́ ж;

I was both tired and hungry. Я была стомленая і да таго ж галодная.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stage-struck [ˈsteɪdʒstrʌk] adj. захо́плены тэа́трам; той, хто імкне́цца да тэатра́льнай дзе́йнасці;

She is stage-struck. Яна аж вар’яцее – так хоча стаць актрысаю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Няго́ж ’а як жа, так, напэўна’ (віц., Хрэст. дыял.), сюды ж аняго́жтак’, аня́‑ж ’а як жа’ (віц., Мат.). Гл. няго́, семантыку добра тлумачыць няго́‑не ’тс’ (Др.-Падб.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

загарава́ць сов.

1. загорева́ть;

2. разг. нажи́ть (с трудом);

сяк-так каро́ўку ~ва́лі — ко́е-как коровёнку на́жили

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

де́тушки мн., прост., нар.-поэт. дзе́тачкі, -чак ед. нет, дзе́ткі, -так ед. нет, дзе́тухны, -наў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ребяти́шки разг. дзе́ці, род. дзяце́й, ед. дзіця́, род. дзіця́ці ср.; уменьш.-ласк. дзе́ткі, -так; см. ребя́таI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наста́ць сов.

1. (о времени — начаться) наста́ть, наступи́ть;

а́ў жада́ны час — наста́ло (наступи́ло) жела́нное вре́мя;

2. обл. (с требованием, просьбой и т.п.) приста́ть;

така́ў, што я адмо́віць не могтак приста́л, что я не мог отказа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)