скаро́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад скараціць.
2. у знач. прым. Які з’яўляецца вынікам скарачэння; меншы. Скарочаны рабочы дзень. Займацца па скарочанай праграме. Выдаць аповесць у скарочаным выглядзе.
3. у знач. прым. Названы коратка, абазначаны пачатковымі літарамі, часткай слова або больш кароткім словам. Скарочанае слова. □ Ад ранейшага мала чаго засталося ў .. [Паходні] — хіба тая ж весялосць у гаворцы і звычка зваць .. [Марынку] скарочаным імем: Мара. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вытво́рны лінгв ábgeleitet;
вытво́рнае сло́ва ábgeleitetes Wort, Ábleitung f -, -en, Derivat [-´vɑ:t] n-(e)s, -e і -a
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
го! выкл
1. (пры здзіўленні) oh!;
2. (пры спачуванні) o weh!; au!;
3. (кліч, слова закліку) halló!
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
папо́мніць nicht vergéssen*; héimzahlen аддз vt (адплаціць);
◊ папо́мніце маё сло́ва! Sie wérden noch an méine Wórte dénken!
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
піса́цца geschríeben wérden;
як пі́шацца гэ́тае сло́ва? wie schreibt man díeses Wort?, wie wird dieses Wort geschríeben?
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
быва́ла пабочн. слова früher, einst, mánchmal;
быва́ла, ён ча́ста захо́дзіў да мяне́ er kam öfters [oft] zu mir
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
амі́н
(гр. amen, ад ст.-яўр. āmên)
заключнае слова хрысціянскіх малітваў, пропаведзей, якое азначае «так», «правільна».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дэтэрмінаты́ў
(ад лац. determinare = вызначаць)
лінгв. старажытны элемент суфіксальнага тыпу, які цесна зросся з коранем слова.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
замо́віць сов.
1. замо́лвить;
з. сло́ва — замо́лвить сло́во;
2. этн. (заклясть) заговори́ть;
з. ад хваро́бы — заговори́ть от боле́зни;
3. заказа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
абыгра́ць сов., в разн. знач. обыгра́ть;
а. у ша́хматы — обыгра́ть в ша́хматы;
а. скры́пку — обыгра́ть скри́пку;
а. сло́ва — обыгра́ть сло́во
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)