New American

асо́ба, яка́я няда́ўна прыняла́ амэрыка́нскае грамадзя́нства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

raja, rajah

[ˈrɑ:dʒə]

n.

ра́джа -ы m.ы́тул, асо́ба)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bailee

[,beɪˈli:]

n.

асо́ба, яка́я бярэ́ рэ́чы на перахо́ўваньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

undesirable

[,ʌndɪˈzаɪərəbəl]

1.

adj.

непажада́ны

2.

n.

непажада́ная асо́ба

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вяшча́льнік, ‑а, м.

1. Гіст. Асоба, якая ўсенародна апавяшчала што‑н.

2. Выс. Той, хто абвяшчае, сцвярджае што‑н. Вяшчальнік вызваленчых ідэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэліге́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба, якая належыць да інтэлігенцыі; чалавек разумовай працы. Хрысцюк лічыў сябе інтэлігентам. У яго разумовая праца. Дуброўскі.

[Ад лац. intelligens, intelligentis — які разумее, ведае; спецыяліст.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інфа́нт, ‑а, М ‑нце, м.

У манархічнай Іспаніі і Партугаліі — тытул, які прысвойваўся сынам караля, а таксама асоба, якая мела гэты тытул.

[Ісп. infante.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інфарма́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба, якая дае якую‑н. інфармацыю ў выглядзе адказаў на пытанні даследчыка. Спіс інфармантаў. Інфарманты старэйшага пакалення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набо́б, ‑а, м.

1. Тытул правіцеляў індыйскіх правінцый. // Асоба, якая мае такі тытул.

2. перан. Вельмі багаты чалавек, які жыве ў раскошы.

[Англ. nabob, фр. nabab, ад араб. мн. л. núvvāb — князькі ў мусульманскай Індыі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сартава́льнік, ‑а, м.

1. Асоба, якая займаецца сарціроўкай чаго‑н. Працаваць сартавальнікам на пошце.

2. Механізм для сарціроўкі чаго‑н. Магнітны сартавальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)