дэкрэтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што.

Устанавіць (устанаўліваць) дэкрэтам, пастановай вышэйшых інстанцый.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дэлегава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; зак. і незак., каго (што).

Паслаць (пасылаць), выбраць (выбіраць) дэлегатам.

Д. на з’езд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дэлега́т, -а, Ма́це, мн. -ы, -аў, м.

Выбраны або прызначаны прадстаўнік якой-н. арганізацыі, установы, калектыву на сход, канферэнцыю, з’езд і пад.

|| ж. дэлега́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. дэлега́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дэлега́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Група дэлегатаў, якія прадстаўляюць той ці іншы калектыў, дзяржаву і пад.

Замежная рабочая д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дэ́льта, -ы, ДМ -льце, мн. -ы, дэльт, ж.

Вусце ракі з яго разгалінаваннямі на асобныя рукавы і частка сушы, што да яго прылягае.

Д.

Дняпра.

|| прым. дэ́льтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дэльтапла́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Лёгкі безматорны лятальны апарат з трохвугольнай нясучай паверхняй, прызначаны для спартыўнага планіравання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дэльтапланеры́зм, -у, м.

Від спорту, звязаны з палётамі на дэльтапланах.

|| прым. дэльтапла́нерны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дэльтапланеры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які лятае на дэльтаплане.

|| ж. дэльтапланеры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. дэльтапланеры́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дэльфі́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Марская млекакормячая жывёліна сямейства дэльфінавых з чорнай спінай і белым жыватом.

|| прым. дэльфі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дэльфіна́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

Комплекс збудаванняў для ўтрымання дэльфінаў з мэтай іх вывучэння, дрэсіроўкі і паказу наведвальнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)