Verbum

высакаго́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Размешчаны ў высокай горнай мясцовасці. Высакагорнае возера, плато.

2. Прыстасаваны для такой мясцовасці. Высакагорны транспарт.

вадаво́зня, ‑і, ж.

Разм. Калёсы з бочкай, прызначаныя для дастаўкі вады. Вадавозня лёгка загрукатала па шырокім калгасным двары. Гамолка.

вака́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае дачыненне да спеваў, прызначаны для выканання голасам. Вакальнае майстэрства. Вакальны твор. Вакальная музыка.

[Ад лац. vocalis — гучны.]

авіядэса́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Войска, якое высаджваецца з самалётаў, верталётаў на тэрыторыю праціўніка для ўдзелу ў баявых аперацыях.

ага́т, ‑у, М агаце, м.

Цвёрды мінерал, які складаецца з слаёў рознай афарбоўкі; выкарыстоўваецца для ўпрыгожанняў і дробных вырабаў.

[Грэч. achates.]

агульнасаю́зны, ‑ая, ‑ае.

Агульны, адзіны для ўсяго Савецкага Саюза; які пашыраецца на ўвесь Савецкі Саюз. Агульнасаюзнае заканадаўства. Агульнасаюзнае міністэрства.

адаптава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак.

Прыстасаваць (прыстасоўваць), спрасціць (спрашчаць) тэкст для тых, хто пачынае вывучаць замежныя мовы.

аднаўле́нчы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з аднаўленнем, які адносіцца да аднаўлення. Аднаўленчы перыяд. Аднаўленчыя працэсы. // Прызначаны для аднаўлення. Аднаўленчыя брыгады.

анатамі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Прэпараваць труп, разрэзаць (разразаць) яго для навуковых або судова-медыцынскіх мэт.

апа́лубачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да апалубкі (у 1 знач.). Апалубачныя работы. // Прызначаны для апалубкі. Апалубачны лес.