Verbum

дэко́рум, -у, м. (кніжн.).

Знешняя, паказная прыстойнасць; тое, што адпавядае такой прыстойнасці.

Захаваць д.

дэкрэ́т, -а, М -рэ́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Пастанова ўрада, якая мае сілу закона.

Д. аб міры.

Д. аб зямлі.

2. Дэкрэтны водпуск, водпуск па цяжарнасці і родах (разм.).

Пайсці ў д.

Знаходзіцца ў дэкрэце.

|| прым. дэкрэ́тны, -ая, -ае.

дэкрэтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што.

Устанавіць (устанаўліваць) дэкрэтам, пастановай вышэйшых інстанцый.

дэлегава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; зак. і незак., каго (што).

Паслаць (пасылаць), выбраць (выбіраць) дэлегатам.

Д. на з’езд.

дэлега́т, -а, М -га́це, мн. -ы, -аў, м.

Выбраны або прызначаны прадстаўнік якой-н. арганізацыі, установы, калектыву на сход, канферэнцыю, з’езд і пад.

|| ж. дэлега́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. дэлега́цкі, -ая, -ае.

дэлега́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Група дэлегатаў, якія прадстаўляюць той ці іншы калектыў, дзяржаву і пад.

Замежная рабочая д.

дэ́льта, -ы, ДМ -льце, мн. -ы, дэльт, ж.

Вусце ракі з яго разгалінаваннямі на асобныя рукавы і частка сушы, што да яго прылягае.

Д.

Дняпра.

|| прым. дэ́льтавы, -ая, -ае.

дэльтапла́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Лёгкі безматорны лятальны апарат з трохвугольнай нясучай паверхняй, прызначаны для спартыўнага планіравання.

дэльтапланеры́зм, -у, м.

Від спорту, звязаны з палётамі на дэльтапланах.

|| прым. дэльтапла́нерны, -ая, -ае.

дэльтапланеры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які лятае на дэльтаплане.

|| ж. дэльтапланеры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. дэльтапланеры́сцкі, -ая, -ае.