трут м.

1. (фитиль для зажигания от искры) кнот, род. кно́та м.;

2. (высушенный трутовик, употребляемый с той же целью) гу́ба, -бы ж., цэ́ра, -ры ж.;

3. бот., см. тру́тник, трутови́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

По́ручні ’апора для рук, парэнчы’ (ТСБМ). З рус. по́ручни, параўн. адпаведнік для апошняга поручы ’тс’ (Некр. і Байк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

green​1 [gri:n] n.

1. зялёны ко́лер

2. pl. greens зеляні́на, све́жая гаро́дніна

3. ро́ўная пляцо́ўка, паро́слая траво́й (для гульні ў гольф, крыкет і да т.п.)

4. the Greens па́ртыя «зялёных»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jumble​1 [ˈdʒʌmbl] n. (of)

1. ку́ча, гру́да

2. блытані́на, мешані́на;

a jumble of thoughts and feelings блытані́на ду́мак і пачу́ццяў

3. BrE стары́я або́ непатрэ́бныя рэ́чы (якія збіраюць для бедных)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

slate​1 [sleɪt]n.

1. geol. сла́нец

2. шы́фер

3. AmE спіс кандыда́таў (для выбараў)

♦

a clean slate бездако́рная рэпута́цыя;

put smth. on the slate запі́сваць што-н. у крэды́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВЕЛЬВЕТО́Н,

гладкаафарбаваная шчыльная тканіна з кароткім густым начасаным ворсам на добрым баку. Выкарыстоўваюць у асноўным для пашыву спарт. касцюмаў.

т. 4, с. 69

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бензазапра́ўшчык, ‑а, м.

Спецыяльны аўтамабіль, абсталяваны цыстэрнай, помпай, фільтрам і іншымі прыстасаваннямі для запраўкі самалётаў, танкаў, аўтамабіляў вадкім палівам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бёрда, ‑а, н.

Прылада ў ткацкім станку з тонкіх пласцінак накшталт грэбеня з дзвюма спінкамі для прыбівання ўточнай ніткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біно́кль, ‑я, м.

Аптычная прылада з дзвюх паралельна злучаных падзорных труб для разглядвання аддаленых прадметаў. Палявы бінокль. Прызмавы бінокль.

[Фр. binocle ад лац. bini — пара, два і oculus — вока.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блакга́уз, ‑а, м.

Палявое ўмацаванне (першапачаткова з бярвення) з байніцамі, якое прыстасавана для самастойнай кругавой абароны невялікага вайсковага падраздзялення.

[Ням. Blockhaus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)