Verbum

дэзактыва́цыя, -і, ж.

Выдаленне радыеактыўных забруджанняў з паверхні розных прадметаў, збудаванняў і пад.

|| прым. дэзактывацы́йны, -ая, -ае.

дэзарганізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

Учыніць (учыняць) дэзарганізацыю дзе-н., сярод каго-н.

Варожая абарона была цалкам дэзарганізавана партызанамі.

дэзарганіза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто ўносіць дэзарганізацыю.

|| прым. дэзарганіза́тарскі, -ая, -ае.

дэзарганіза́цыя, -і, ж.

Парушэнне парадку, дысцыпліны, звычайнай дзейнасці ў якой-н. справе, рабоце і пад.

Д. вытворчасці.

|| прым. дэзарганізацы́йны, -ая, -ае.

дэзарыентава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго (што).

Пазбавіць (пазбаўляць) правільнай арыентацыі, увесці (уводзіць) каго-н. у зман.

Д. праціўніка.

|| наз. дэзарыента́цыя, -і, ж.

дэзерці́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто дэзерціраваў, зрабіў дэзерцірства.

|| прым. дэзерці́рскі, -ая, -ае.

дэзерці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; зак. і незак.

Учыніць (учыняць) дэзерцірства.

Д. са сваёй часці.

дэзерці́рства, -а, н.

1. Самавольнае пакіданне ваеннаслужачым вайсковай часці з мэтай ухілення ад воінскай службы; ухіленне ад прызыву ў армію.

2. перан. Ухіленне ад выканання сваіх грамадзянскіх або службовых абавязкаў.

дэзынсе́кцыя, -і, ж.

Знішчэнне шкодных насякомых спецыяльнымі сродкамі.

Д. зернясховішчаў.

Д. адзення.

|| прым. дэзынсекцы́йны, -ая, -ае.

дэзынфармава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак. і незак., каго-што.

Увесці (уводзіць) у зман няправільнай або фальшывай інфармацыяй.