Verbum

знаёмы, -ая, -ае.

1. каму. Такі, пра якога ведалі раней, вядомы. Знаёмая мелодыя.

2. з чым. Які зведаў, выпрабаваў што-н. Чалавек, з. з тутэйшымі парадкамі.

3. Які знаходзіцца ў знаёмстве (у 1 знач.) з кім-н., асабіста вядомы. З. чалавек. Добры з. (наз.). Спаткаць знаёмага (наз.).

адурэ́лы, -ая, -ае (разм.).

Які дайшоў да адурэння, які выражае адурэнне. А. чалавек. А. позірк.

|| наз. адурэ́ласць, -і, ж.

аслупяне́лы, -ая, -ае (разм.).

Які аслупянеў ад здзіўлення, нечаканасці і пад. Чалавек стаяў як а.

|| наз. аслупяне́ласць, -і, ж.

а́спід¹, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Род ядавітай змяі.

2. перан. Злы, зламыслы, падступны чалавек (лаянк.).

бесталко́вы, -ая, -ае.

1. Някемлівы, нездагадлівы. Б. чалавек.

2. Бязладны, бессістэмны, хаатычны. Б. адказ вучня.

|| наз. бесталко́васць, -і, ж.

весялу́н, веселуна́, мн. веселуны́, веселуно́ў, м. (разм.).

Вясёлы чалавек, забаўнік.

|| ж. весялу́ха, -і, ДМ -лу́се, мн. -і, -лу́х.

ве́тлівы, -ая, -ае.

Ласкавы, далікатны, поўны прыязнасці, добразычлівасці. В. чалавек. Ветлівае абыходжанне. Ветліва (прысл.) папрасіць.

|| наз. ве́тлівасць, -і, ж.

вы́хаваны, -ая, -ае.

Які вызначаецца добрым выхаваннем, умее добра паводзіць сябе. Выхаваныя дзеці. В. чалавек.

|| наз. вы́хаванасць, -і, ж.

гарапа́шнік, -а, мн. -і, -аў (разм.).

Бедны, гаротны чалавек.

|| ж. гарапа́шніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. гарапа́шніцкі, -ая, -ае.