прапа́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для прапальвання. Прапальнае шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фірмацы́т, ‑у, М ‑цыце, м.

Празрыстае кварцавае шкло.

[Лац. firmus — моцны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пуклы, -ая, -ае.

1. Які мае сферычную вонкавую паверхню; проціл. увагнуты.

Выпуклае шкло.

2. Які выдаецца наперад, выступае над паверхняй; рэльефны.

В. лоб.

Выпуклыя літары.

|| наз. вы́пукласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

небью́щийся небіткі́;

небью́щаяся посу́да небіткі́ по́суд;

небью́щееся стекло́ небітко́е шкло.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

translucent [trænsˈlu:snt] adj. напаўпразры́сты, паўпразры́сты;

This glass is translucent. Гэтае шкло прасвечвае.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

frosted [ˈfrɒstɪd] adj.

1. : frosted glass ма́тавае шкло

2. пакры́ты і́неем/шэ́ранню

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Кінке́т ’лямпавае шкло’ (Сцяшк. Сл.), праз польск. kinkiet з франц. quinquet ’лямпа’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мазо́к, -зка́, мн. -зкі́, -зко́ў, м.

1. Адзін рух пэндзля пры накладанні фарбы, а таксама слой фарбы, накладзены такім спосабам.

2. Слой вадкага выдзялення, нанесены на шкло для мікраскапічнага даследавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

увіёлевы, ‑ая, ‑ае.

Які прапускае ультрафіялетавыя прамяні. Увіёлевае шкло.

[Ад лац. u(ltra) — звыш, за межамі і viola — фіялетавы колер.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклозаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Завод, які вырабляе шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)