аблаву́ха, ‑і, ДМ аблавусе; Р мн. аблавух; ж.

Зімовая шапка; вушанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mütze

f -, -n ша́пка, фура́жка

die ~ áufsetzen [ábnehemn*] — надзе́ць [зняць] ша́пку

~ mit Óhrenklappen — (ша́пка-) вуша́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трывуго́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Даўней — трохвугольная форменная шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлык

[кр.-тат. (ba)šlyk = башлык]

высокая футравая шапка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Вуша́тка ’шапка з вушамі’ (навагр., З нар. сл.). Ад вуша́ты (< вушатая шапка).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

маге́рка ж.

1. (войлочная шляпа, шапка) маге́рка;

2. ист. му́рмолка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

czapa

ж. шапёха (павелічальнае ад шапка)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

анда́травы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да андатры. // Зроблены з футра андатры. Андатравая шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барано́вы, ‑ая, ‑ае.

Атрыманы з барана; зроблены з аўчыны барана. Барановы лой. Барановая шапка,

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барсучы́ны, ‑ая, ‑ае.

Атрыманы з барсука, зроблены з футра барсука. Барсучыны тлушч. Барсучыная шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)