чатырохта́ктны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які складаецца з чатырох тактаў; які працягваецца чатыры такты. Чатырохтактная паўза.

2. Такі, у якім рабочы працэс адбываецца за чатыры такты поршня (пра рухавік унутранага згарання). Чатырохтактны рухавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохскладо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які ў сваёй структуры мае чатыры склады. Чатырохскладовае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэтра...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая надае значэнне «чатыры», напрыклад: тэтраэдр, тэтраметр.

[Грэч. tetra — чатыры.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Vier

f -, -en (лік) чаты́ры, чацвёрка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

víerhändig

adv муз. у чаты́ры рукі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

víerteln

vt дзялі́ць на чаты́ры ча́сткі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

учацвяры́х, прысл.

Колькасцю ў чатыры асобы (пра асоб рознага полу або істот ніякага роду).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гексаметылентэтрамі́н

(ад гекса- + метылен + гр. tetras = чатыры + аміны)

тое, што і уратрапін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

катрэ́н

(фр. quatrain, ад quatre = чатыры)

страфа з чатырох вершаваных радкоў чатырохрадкоўе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

падцёлак, ‑лка, м.

Гадавалае цяля. Маю я чатыры каровы з падцёлкам — аддаю на абагульванне. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)