male​2 [meɪl] adj. мужчы́нскі; мужчы́нскага по́лу (пра людзей, жывёл, расліны);

a male choir мужчы́нскі хор;

a male heir насле́днік, спа́дчыннік, спадкае́мец;

a male dancer танцо́ўшчык;

a male child хло́пчык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

архе́стра

(гр. orchestra)

акружаная амфітэатрам пляцоўка ў старажытнагрэчаскім тэатры, на якой выступалі хор і акцёры антычнай трагедыі і камедыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

падгало́сак, ‑ска, м.

1. У спевах — голас больш высокага тону, які дапамагае асноўнаму. Песня пачынаецца запевам, потым уступае хор у суправаджэнні падгалоска. «Беларусь». // Той, хто падпявае галоўнаму спеваку.

2. перан. Разм. Беспрынцыповы чалавек, які паўтарае, падтрымлівае чужыя думкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабраці́м ‑а, м.

Той, хто звязаны з кім‑н. пабрацімствам; названы брат. Паклялася сталіцы Пабрацімаў сям’я... Бялевіч. // Разм. Самы блізкі друг, таварыш. Алёша гатовы быў заплакаць. Ад шчасця, ад радасці за сябе, за свой хор, за сваіх пабрацімаў. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

туро́к, ‑рка́, м.

Абл. Туркаўка. Калі ўвесь астатні хор пеўчых замаўкаў, [салавей] смялеў, але толькі да той хвіліны, пакуль яго не перабіваў турок, з асалодай буркуючы на леташнім гняздзе. Карамазаў. Дзесьці залівалася баязліва жаўна, ды ў вербалозах цяжка стагнаў турок. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хо́ры

(гр. choros = хор)

адкрытая галерэя або балкон у верхняй частцы параднай залы або царкоўнага будынка (першапачаткова для размяшчэння хору, музыкантаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

капэ́ла

(польск. kapela, ад с.-лац. capella = капліца)

1) хор у спалучэнні з аркестрам (напр. дзяржаўная харавая к.);

2) каталіцкая ці англіканская капліца.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Беларускі дзяржаўны ансамбль песні і танца, гл. Дзяржаўны народны хор БССР

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

vested

[ˈvestɪd]

adj.

1) укла́дзены, замацава́ны зако́нам

vested rights — правы́, замацава́ныя зако́нам

2) апра́нуты ў ша́ты

a vested choir — хор у ша́тах

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

капэ́ла ж.

1. (хор) A-cappélla-Chor [ko:r] m -(e)s, -Chöre; Chor m;

2. перан. разм. (кампанія) Geséllschaft f -, -en, Persónenkreis m -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)