sound waves

гукавы́я хва́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

acoustic waves

гукавы́я хва́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ультракаро́ткі радыё Ultrakúrz-;

ультракаро́ткія хва́лі Ultrakúrzwellen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

yeasty [ˈji:sti] adj.

1. дражджавы́, дро́жджавы

2. пе́ністы;

yeasty waves пе́ністыя хва́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ко́лер, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Светлавы тон чаго-н.; афарбоўка.

Блакітны к.

Сукенка колеру марской хвалі.

2. У жывапісе: адценне фарбы, густата, ступень яе яркасці.

|| прым. ко́лерны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сейсмі́чны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да ваганняў зямной паверхні, да землетрасенняў.

Сейсмічныя хвалі.

Сейсмічныя з’явы.

Сейсмічная станцыя.

Сейсмічная разведка (вывучэнне будовы зямной кары шляхам назірання за штучна ўзбуджальнымі пругкімі хвалямі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зы́баць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што (разм.).

Калыхаць у зыбцы; гайдаць.

З. дзіця.

Хвалі зыбаюць човен.

|| аднакр. зыбану́ць і зыбну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. зы́банне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

aquamarine [ˌækwəməˈri:n] n.

1. min. аквамары́н

2. блакі́тна-зялёны ко́лер; ко́лер марско́й хва́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

undertow [ˈʌndətəʊ] n.

1. адка́т (прыбою), адлі́ў (хвалі)

2. мо́цная падво́дная плынь (перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Плесь ’хвалі’ (Гарэц., Др.-Падб.), ’хваля’ (Стан.), смал. плесь ’тс’, ’усплёск’, ’хваляванне’, плёсы ’хвалі’. Відаць, на базе плёскаць утворана гукапераймальнае плес- з прасл. суф. *‑ь з адцягненым значэннем, параўн. балг. плѐс, серб.-харв. пљес — пра гук падзення ў ваду, плёскат, параўн. паралельныя формы плясь (гл.), балг. пляс, серб.-харв. п/ьас ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)