графало́гія, ‑і, ж.

Вывучэнне почырку з пункту гледжання выяўлення ў ім характару чалавека.

[Ад грэч. graphō — пішу і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вульгарыза́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вульгарызатарства. Вульгарызатарская крытыка. Памылкі вульгарызатарскага характару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kształtowanie

н. фарміраванне;

kształtowanie charakteru — фарміраванне характару

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэ́квіем, ‑а, м.

1. Памінальнае каталіцкае набажэнства.

2. Музычны твор жалобнага характару. Рэквіем Моцарта.

[Ад першага слова лацінскага тэксту рэквіема: requiem aeternam dona eis — вечны спакой дай ім.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карпараты́ў, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Від адпачынку, мерапрыемства забаўляльнага характару, у якім прымаюць удзел члены ці супрацоўнікі аднаго прадпрыемства, арганізацыі, фірмы і пад.; вечарынка.

Навагодні к.

|| прым. карпараты́ўны, -ая, -ае.

Карпаратыўная вечарынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бала́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, бала́д, ж.

1. Невялікі вершаваны твор асобай формы пераважна на легендарную ці гістарычную тэму.

2. Музычны твор эпічнага характару для голасу або інструмента.

|| прым. бала́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэзанёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, які любіць весці доўгія разважанні павучальнага характару.

2. Дзеючая асоба п’есы, рамана, якая звычайна выражае адносіны аўтара да падзей (спец.).

|| прым. рэзанёрскі, -ая, -ае.

Р. тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Charákterzug

[ka-]

m -s, -e ры́са хара́ктару, характэ́рная ры́са

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schmíegsamkeit

f -

1) гну́ткасць (фігуры)

2) пада́тлівасць (характару)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мемуа́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мемуараў, з’яўляецца мемуарамі. Працы мемуарнага характару. Мемуарная літаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)