інвентарыза́цыя, ‑і, ж.

Праверка наяўнасці і стану маёмасці прадпрыемства, установы, арганізацыі шляхам падліку, вопісу яе. Інвентарызацыя школьнай маёмасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашта́тны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які не ўваходзіць у штат установы, прадпрыемства; пазаштатны. Заштатны работнік.

•••

Заштатны горад гл. горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дырэ́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кіраўнік прадпрыемства, якой-н. дзяржаўнай або навучальнай установы.

Д. фабрыкі.

Д. вучылішча.

Д. фірмы.

|| ж. дырэ́ктарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. дырэ́ктарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кампетэ́нцыя, -і, ж.

1. Дасведчанасць у якой-н. справе, у якіх-н. пытаннях.

2. Сукупнасць правоў і абавязкаў той ці іншай установы або адказнай асобы (спец.).

К. праваахоўных органаў.

Гэта ўжо не мая к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канцыля́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Аддзел установы, заняты справаводствам, а таксама памяшканне гэтага аддзела.

◊

Нябесная канцылярыя (разм., жарт.) — пра сілы, якія быццам бы кіруюць надвор’ем.

|| прым. канцыля́рскі, -ая, -ае.

К. работнік.

Канцылярскія справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саракаго́ддзе, -я, н.

1. Тэрмін, прамежак часу ў 40 гадоў.

2. Гадавіна якой-н. падзеі, якая была 40 гадоў таму назад.

С. навучальнай установы.

С. маёй сяброўкі (саракавы год нараджэння).

|| прым. саракагадо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэзідэ́нцыя ж. Wóhnsitz m -es, -e, Residénz f -, -en; Ámtssitz m (установы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

матры́кул, ‑а, м.

Уст.

1. Заліковая кніжка.

2. Афіцыйны спіс якога‑н. саслоўя, установы, узносаў, даходаў і г. д.

[Ад лац. matricula — спіс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фільматэ́ка, ‑і, ДМ ‑тэцы, ж.

Установа або аддзел установы, дзе збіраюць і захоўваюць фільмы; збор кіналент. Школьная фільматэка.

[Ад англ. film — плёнка і грэч. thēkē — сховішча.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэпарта́мент, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. У некаторых краінах: аддзел міністэрства, вышэйшай дзяржаўнай установы і пад.

Дзяржаўны д.

2. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Францыі і некаторых іншых краінах.

|| прым. дэпарта́менцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)