é inflechten
* vt
1) заплята́ ць (валасы )
2) уплята́ ць
ein Wort in die Ré de ~ — уста́ віць сло́ ва (у размову )
3) аплята́ ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wrobić
зак. разм.
1. урабіць; уставіць ;
2. kogo w co каго ў што
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
грош , гро́ ша, мн. о́ шы, -аў, м.
1. Дробная медная манета ў царскай Расіі.
Хай грошай ні гроша, абы слава хароша (прыказка). Ні гроша няма.
2. Разменная дробная манета ў некаторых еўрапейскіх краінах.
◊
Ні ў грош не ставіць каго-, што-н. — зусім не цаніць, не лічыцца з кім-, чым-н.
Устаўляць (уставіць ) свае тры грошы (разм. , неадабр. ) — умешвацца ў чужыя справы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
запра́ віць , -ра́ ўлю, -ра́ віш, -ра́ віць; -ра́ ўлены; зак. , што.
1. Уставіць , усунуць у што-н.
З. штаны ў боты.
2. Падрыхтаваць да работы, ужывання, карыстання (пра механізмы, прыборы).
З. бак бензінам.
З. газавую лямпу.
3. Пакласці ў што-н. прыправу.
З. грыбы смятанай.
|| незак. запраўля́ ць , -я́ ю, -я́ еш, -я́ е.
|| наз. запра́ ўка , -і, Д М ж.
|| прым. запра́ вачны , -ая, -ае (паводле 2 знач. ).
Заправачная станцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
урабі́ ць разм.
1. (запэцкаць ) beschmí eren vt ú tzen vt
2. гл.
3. (уставіць куды -н. умацаваць ) é instellen vt é insetzen vt é inbauen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
заўва́ жыць , -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак.
1. каго-што і са злуч. «што», «як». Убачыць, падмеціць, выявіць.
З. агеньчык удалечыні.
З., што слухачы стаміліся.
Не заўважылі, як даехалі да вёскі.
2. каго-што . Адзначыць, запомніць па якіх-н. прыметах.
З. месца ў кустах, дзе ляжаў ранены.
3. Сказаць што-н. , уставіць у размову. «Яно так і ёсць на самай справе», — заўважыў старшыня.
|| незак. заўважа́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Senf
m -s, -e гарчы́ ца
mí lder ~ — сла́ бая гарчы́ ца
◊ sé inen ~ dazú geben* — разм. уста́ віць (во́ страе) сло́ ўца
é inen lá ngen ~ má chen — разм. мару́ дзіць, валаво́ дзіць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
паўстаўля́ ць , ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак. , што .
Уставіць усё, многае. Яны з Праксэдай яе агледзелі, пазатыкалі пакуллем пазы, якія аж свіціліся, паўстаўлялі шыбы, пабялілі сцены, печ, і хатка стала падобна на чалавечае жытло. Сабаленка . На трэці дзень прыйшлі падводы. Ўсе сваякі папрыязджалі, І двор вазамі паўстаўлялі. Колас .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упле́ сці , -ляту́ , -ляце́ ш, -ляце́ ; -ляцём, -лецяце́ , -ляту́ ць; -лёў, -ляла́ , -ло́ ; -ляці́ ; -ле́ цены; зак.
1. што ў што . Плетучы, уставіць .
У. стужкі ў косы.
2. перан. , каго (што-н. непрыемнае (разм. ).
У. каго-н. у цёмную справу.
3. што . Зрасходаваць на пляценне чаго-н.
Усе ніткі ўпляла ў адзін пояс.
4. што . З’есці хутка, з апетытам (разм. ).
У. цэлую булку.
|| незак. уплята́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спі́ ца ж. в разн. знач. и́ ца;
уста́ віць ~цу ў ко́ лаа́ вить спи́ цу в колесо́ ;
вяза́ льная с. — вяза́ льная спи́ ца;
◊ апо́ шняя с. ў калясні́ цы е́ дняя спи́ ца в колесни́ це
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)