дзекабры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Удзельнік рускага дваранскага рэвалюцыйнага руху супраць царскай улады і прыгоннага права, які выліўся ўзброеным паўстаннем 14 снежня 1825 г.

|| прым. дзекабры́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маніфе́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Урачысты пісьмовы зварот вярхоўнай улады да народа.

2. Пісьмовая адозва з выкладам якіх-н. палажэнняў праграмнага характару.

Літаратурны м.

М. да народаў свету.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэга́лія, -і, мн. -і, -лій, ж.

1. Прадмет, які з’яўляецца знакам манархічнай улады, напр.: карона, скіпетр (уст.).

Царскія рэгаліі.

2. звычайна мн. Ордэн, знак узнагароды (уст. і разм.).

Прыйсці пры ўсіх рэгаліях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трон, -а, мн. -ы, -аў, м.

Багата аздобленае крэсла на спецыяльным узвышэнні — месца манарха ў час прыёмаў і іншых урачыстых цырымоній, а таксама сімвал манархічнай улады.

|| прым. тро́нны, -ая, -ае.

Тронная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэспаты́я, ‑і, ж.

Форма неабмежаванай дзяржаўнай улады; дзяржава з уладай дэспата (у 1 знач.).

[Грэч. despoteia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бюракраты́зм, -у, м.

1. Сістэма кіравання, пры якой дзейнасць органаў выканаўчай улады празмерна ўскладнена і накіравана на забеспячэнне ведамасных інтарэсаў.

2. перан. Канцыляршчына, папяровая валакіта, фармальныя адносіны да справы.

|| прым. бюракраты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

assumption​1 [əˈsʌmpʃn] n.

1. меркава́нне, дапушчэ́нне

2. fml прысвае́нне, захо́п (улады)

3. прыня́цце (абавязку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

authority [ɔ:ˈθɒrəti] n.

1. ула́да, паўнамо́цтва

2. pl. authorities ула́ды, нача́льства

3. аўтарытэ́т, аўтарытэ́тная асо́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

takeover [ˈteɪkəʊvə] n.

1. (дзяржа́ўны) пераваро́т, захо́п ула́ды

2. набыццё кантро́льнага паке́та а́кцый; зліццё кампа́ній

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зменаве́хаўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зменавехаўца, зменавехаўства, уласцівы ім. Зменавехаўскае прыняцце савецкай улады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)