пяцісотго́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Тэрмін у 500 гадоў.

2. чаго. Гадавіна падзеі, якая была 500 гадоў таму назад.

П. горада.

|| прым. пяцісотгадо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

укараці́ць, -рачу́, -ро́ціш, -ро́ціць; -ро́чаны; зак., што.

Зрабіць карацейшым (у 1 і 3 знач.).

У. рукавы.

У. тэрмін.

|| незак. укаро́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. укарачэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папрыхо́дзіць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -дзіць; -дзім, -дзіце, -дзяць; зак.

Прыйсці, прыбыць куды-н. — пра ўсіх, многіх ці ўсё, многае.

Цягнікі ўсе папрыходзілі ў тэрмін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прапускны́, -а́я, -о́е.

Які служыць для пропуску, праходу куды-н.

П. пункт. П. білет.

Прапускная здольнасць — магчымасць у вызначаны тэрмін абслужыць, перавезці каго-, што-н. у максімальнай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пяціго́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Тэрмін у 5 гадоў.

2. чаго. Гадавіна падзеі, якая адбылася 5 гадоў таму назад.

П. адкрыцця музея.

|| прым. пяцігадо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сямідзесяціго́ддзе, -я, н.

1. Пра межак часу, тэрмін у 70 гадоў.

2. Гадавіна чаго-н., што адбылося ці пачалося 70 гадоў назад.

С.

Перамогі.

|| прым. сямідзесяцігадо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адтэрмінава́ны

1. (перанесены на пазнейшы тэрмін) ufgeschoben, verschben; vertgt (мерапрыемства);

2. (прадоўжаны тэрмін годнасці) verlängert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

доўгатэрміно́вы, ‑ая, ‑ае.

Дадзены на доўгі, працяглы тэрмін. Доўгатэрміновая пазыка. Доўгатэрміновы адпачынак. Доўгатэрміновая камандзіроўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэрмато́з, ‑у, м.

Агульны тэрмін для абазначэння хвароб скуры і яе прыдаткаў (валасоў, ногцяў).

[Ад грэч. derma, dermatos — скура.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

prolongować

незак. працягваць (тэрмін дзеяння)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)