ха́лі-га́лі, нескл., н.

Групавы амерыканскі бальны танец, які мае шматлікія варыянты кампазіцый, а таксама музыка да гэтага танца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Лідзьвінаўка — назва танца (рэч., Мат. Гом.). Да ліцвін (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тармасу́ха ’назва танца’: полька‑тармасуха (Барад.). Да папярэдняга слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кантрада́нс, ‑а, м.

Даўнейшы танец (род кадрылі), які выконваецца чатырма, шасцю або васьмю парамі, а таксама музыка да гэтага танца.

[Фр. contre-danse.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матлёт, ‑а, М ‑лёце, м.

Даўні матроскі танец, які ў 20 ст. атрымаў пашырэнне ў якасці бальнага і эстраднага танца.

[Ад фр. matelot — матрос.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэатраліза́цыя, ‑і, ж.

Прыстасаванне для сцэны, для тэатра; увядзенне элементаў драматычнага дзеяння. Тэатралізацыя паэмы «Сымон-музыка». Тэатралізацыя народнага танца. Прыёмы тэатралізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тур¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Адзін круг танца.

Т. вальса.

2. Асобны этап якога-н. спаборніцтва, конкурсу і пад.

Першы т. чэмпіянату па баскетболе.

3. Этап, частка якой-н. падзеі, мерапрыемства і пад.

Першы т. выбараў (пры шматступеннай выбарчай сістэме).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катыльён, ‑а, м.

Даўнейшы бальны танец (род кадрылі), фігуры якога чаргуюцца з элементамі вальса, мазуркі, полькі, а таксама музыка да гэтага танца.

[Фр. cotillon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тустэ́п, ‑а, м.

Амерыканскі парны бальны танец з двухдольным размерам, які быў пашыраны ў пачатку 20 ст. у Еўропе; музыка гэтага танца.

[Англ. two-step ад two — два і step — крок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гайда́чыць ’марнатравіць, транжырыць’ (Юрч.). Відавочна, ад гайда́к ’від танца’. Першапачатковае значэнне ’танцаваць, скакаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)