абаяльны, ‑ая, ‑ае.

Поўны абаяння; прывабны, чароўны. Абаяльны вобраз. Абаяльная сіла народнай паэзіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цягавітасць, ‑і, ж.

Уласцівасць цягавітага. У Леапольда Гушкі падвоілася стараннасць, цягавітасць, сіла. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tęgość

ж. сіла, моц, дужасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Stóßkraft

f -

1) фіз. сі́ла ўда́ру

2) вайск. уда́рная сі́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

неви́димый няба́чны; (незаметный) непрыме́тны, разг. непрыкме́тны;

неви́димая си́ла (рука́) няба́чная сі́ла (рука́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Schlágkraft

f -, -kräfte

1) сі́ла ўда́ру; уда́рная сі́ла (арміі)

2) сі́ла адда́чы (ружжа)

3) гало́ўнае [раша́ючае] значэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

бугаіны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Уласцівы бугаю; такі, як у бугая. Бугаіная шыя. Бугаіная сіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераўтваральны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пераўтварэння. Навука і тэхніка — вялікая пераўтваральная сіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gravity [ˈgrævəti] n.

1. phys. сі́ла прыцяжэ́ння; цяжа́р; сі́ла цяжа́ру;

the centre of gravity цэнтр цяжа́ру;

the law of gravity зако́н сусве́тнага прыцягне́ння

2. fml сур’ёзнасць; небяспе́чнасць (сітуацыі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

змога назоўнік | жаночы род

  1. Сіла, здольнасць рабіць што-н. (ужыв. толькі ў некаторых выразах).

    • Наколькі хопіць змогі.
    • Не мець змогі падняцца з ложка.

  2. Стан моцнай стомленасці, поўнага бяссілля.

    • Падаць ад змогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)