unfailing [ʌnˈfeɪlɪŋ] adj.

1. невычарпа́льны, невычэ́рпны;

his unfailing devotion яго бязме́жная адда́насць

2. надзе́йны; нязме́нны; нясто́мны;

an unfailing friend ве́рны ся́бар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сябры́на ’кола, асяроддзе сяброў; сяброўская бяседа’ (ТСБМ), ’суполка, арцель’ (Ласт.), ’хаўрус работнікаў’ (Гарэц.), ’блізкія па поглядах людзі, дружбакі; талака, грамада’ (Янк. БП, Сцяшк.), ’супольнікі’ (Сержп. Прымхі). Зборны назоўнік ад сябар (гл.), параўн. себра, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ся́бра, ‑а, м.

Тое, што і сябар. Прыпомнілася Андрэю Строніну, як .. адзін яго блізкі сябра запытаў: — Ці бачыш ты перад сабою калі што-небудзь для сябе светлае ў жыцці? Чорны. Французскі сябра скажа мне: — Глядзі ж На слаўны горад першых камунараў, На песенны і вогненны Парыж! А. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кампа́нсябар, таварыш’ (Сцяш.). З польск. kompanтаварыш, саўдзельнік гулянкі’ < с.-в.-ням. kompan, kumpän < ст.-франц. сотраіп < нар. лац. cum ’з’ і panis ’хлеб’, ’хто есць хлеб разам з кім-небудзь’ (Слаўскі, 2, 394).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

powiernik

м.

1. сардэчны сябар; прыяцель;

2. юр. пасярэднік; давераная асоба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бясцэ́нны

1. (вельмі дарагі, каштоўны) wrtvoll, kstbar, nschätzbar;

2. перан (дарагі, мілы, цудоўны) tuer, wert;

бясцэ́нны ся́бар turer [wrter] Freund

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

каламу́ціць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць; незак., што.

1. Муціць, рабіць каламутным. [Хлапчукі] боўталі моцна нагамі, каламуцілі ваду, а Федзя здзіўлена пазіраў на іх і ўсміхаўся. Ваданосаў.

2. перан. Выклікаць неспакой, уносіць беспарадак, блытаніну. [Кацярына:] Быў сябар, а цяпер разбойнік. Такія ж толькі свет каламуцяць. Крапіва.

•••

Каламуціць (муціць) ваду — тое, што і каламуціць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

и́стинный праўдзі́вы, сапра́ўдны; (неподдельный — ещё) шчы́ры;

и́стинная любо́вь шчы́рае (сапра́ўднае) каха́нне;

и́стинная пра́вда шчы́рая пра́ўда;

и́стинный друг шчы́ры (сапра́ўдны) ся́бар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

reliable [rɪˈlaɪəbl] adj.

1. надзе́йны;

a reliable friend надзе́йны ся́бар

2. які́ заслугоўвае даве́ру; пэ́ўны, дакла́дны;

a reliable source of information надзе́йная крыні́ца інфарма́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Vertrute

sub m, f -n, -n даве́раны, -ная, блі́зкі ся́бар, блі́зкая сябро́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)