курага́
(цюрк. kurug = сухі)
высушаныя без костачак абрыкосы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
канцэнтра́т, -у, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Гатовы сухі прадукт, спецыяльна апрацаваны для хуткага прыгатавання.
К. кашы.
К. квасу.
2. Корм высокай пажыўнасці для жывёлы (мука, вотруб’е, макуха, зерне).
3. Канцэнтраваная руда (спец.).
|| прым. канцэнтра́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ráufutter
n -s грубы́ корм, сухі́ фура́ж
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
dry, drai
a це́рпкі, сухі́ (пра віна)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
парудзе́лы, ‑ая, ‑ае.
Які парудзеў. Прымінаючы сухі парудзелы палын, машына памчалася на ўзгорак. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суха́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Высушаны кавалак хлеба, булкі, а таксама гатунак сухога печыва.
Пачак сухароў.
Малочныя сухары.
2. перан. Сухі (у 8 знач.), нячулы чалавек (разм.).
Не чалавек, а с.
|| прым. суха́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Сухаве́й ’сухі гарачы вецер’ (ТСБМ, Некр. і Байк.; ашм., Стан.; Сцяшк.), ’сухое ветранае надвор’е’ (Сл. ПЗБ), ’сухі сцюдзёны вецер’ (Варл.), ’зарніца’ (Растарг.), сухове́й ’суша, сухі вецер’ (ТС), сухаве́я ’тс’ (Сцяшк.), ’летняя начная маланка без грому’ (Мат. Маг.), сухаве́іца ’сухое ветранае надвор’е’ (Бяльк., Сержп. Прымхі), сухаве́йка ’сухі паўдзённы вецер’ (Арх. Федар.). Укр. сухові́й ’сухі вецер; усходні вецер’, рус. сухове́й ’сухі гарачы вецер; суша, засуха’. Утворана на базе спалучэння слоў су́ха (гл. сухі) і ве́яць (гл.); параўнанне ў якасці генетычнай паралелі з літ. saũsvėjis ’тс’ (Аткупшчыкоў, Этимология–1984, 193) недакладнае, паколькі літоўскае слова ўзнікла на базе зыходнага словазлучэння saũsas vė́jas ’сухі вецер’ і, на думку Трубачова (Этногенез₂, 245), з’яўляецца калькай рус. суховей.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
standoffi sh [ˌstændˈɒfɪʃ] adj. infml няве́тлівы, сухі́; стры́маны;
be standoffish with smb. ста́віцца да каго́-н. су́ха
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
крывано́сы, ‑ая, ‑ае.
З крывым носам. Незнаёмы зморшчыў сухі крываносы твар, вяла глянуў на Пазняка. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
dry law
“сухі́ закон”, забаро́на гнаць і прадава́ць алькаго́льныя напі́ткі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)