самазагарто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Тое, што і самазагартоўванне. Самазагартоўка сталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шырокавядо́мы, ‑ая, ‑ае.

Які мае шырокую вядомасць. Шырокавядомымі сталі крылатыя словы Багдановіча аб рэвалюцыі. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рубасе́к ’вырубка’ (Сл. рэг. лекс.). Слова з дзвюх блізказначных асноў ‑руб‑ < рубаць ’сячы’ (гл. руб) і сек‑ < секчы (гл.) са злучальным галосным ‑а‑, параўн. у песні: Сталі явар сеч — рубаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

канве́ртар, ‑а, м.

Апарат для атрымання сталі з расплаўленага чыгуну шляхам прадзімання яго паветрам або кіслародам.

[Ад лац. convertere — змяняць, ператвараць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уро́слы, ‑ая, ‑ае.

Які ўрос. Урослыя ў снег дубы паніжэлі, адрузлі, сталі старыя і непрыязныя. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазы́бвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Зыбацца час ад часу. Зараснікі сталі радзейшымі, грунт пад нагамі пазыбваўся. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рулі́ць, рулю, руліш, руліць; незак.

Тое, што і руляваць. Самалёты рулілі па паласе і сталі ўзлятаць. Алешка.

[Ад фр. rouler — каціць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрапла́ўка, ‑і, ДМ ‑плаўцы; Р мн. ‑плавак; ж.

Плаўка чаго‑н. пры дапамозе электраэнергіі. Электраплаўка сталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гардэні́т

(ад англ. harden = загартоўваць)

разнавіднасць структуры загартаванай сталі — мартэнсіту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

семна́ццаты, ‑ая, ‑ае.

Ліч. парадк. да семнаццаць. І мы самі ўжо сталі калумбамі, Свой адкрыўшы семнаццаты год. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)