рэгіяна́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пэўнага рэгіёна. Рэгіянальны слоўнік. Рэгіянальная нарада. Рэгіянальнае пагадненне дзяржаў.

[Ад лац. regionalis — абласны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэцэнзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што.

Пісаць рэцэнзію, водзыў на што‑н. Рэцэнзаваць слоўнік. Рэцэнзаваць новы раман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

толко́вый

1. (дельный) талко́вы;

2. (содержащий объяснения) тлумача́льны;

толко́вый слова́рь тлумача́льны сло́ўнік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

краёвы уст.

1. см. краявы́;

2. (диалектный) областно́й;

к. сло́ўнік — областно́й слова́рь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wordbook [ˈwɜ:dbʊk] n.

1. сло́ўнік; гласа́рый

2. лібрэ́та (оперы)

3. спе́ўнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

укла́сці², -ладу́, -ладзе́ш, -ладзе́; -ладзём, -ладзяце́, -ладу́ць; -ла́ў, -ла́ла; -ладзі́; -ла́дзены; зак., што.

Стварыць, напісаць што-н., падабраўшы і аб’яднаўшы якія-н. матэрыялы.

У. слоўнік.

У. зборнік практыкаванняў.

|| незак. уклада́ць, -а́ю. -а́еш, -а́е.

|| наз. уклада́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохмо́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які карыстаецца трыма мовамі пастаянна як раўнапраўнымі, раўнацэннымі. Трохмоўны горад.

2. Напісаны, складзены на трох мовах. Трохмоўны слоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

HdWb.

= Handwörterbuch – настольны слоўнік, даведнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dictionary

[ˈdɪkʃəneri]

n., pl. -aries

сло́ўнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мнагамо́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які складаецца з людзей, што гавораць на некалькіх або многіх мовах.

2. Напісаны, укладзены на некалькіх мовах. Мнагамоўны слоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)