hurl

[hɜ:rl]

1.

v.t.

1) шпурля́ць; закіда́ць (ву́ду)

2) кіда́ць (зло́сныя сло́вы, за́кіды)

3) скіда́ць

2.

n.

мо́цны кідо́к -ка́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bring down

а) спуска́ць; зва́льваць, валі́ць; скіда́ць (ула́ду); наклада́ць ка́ру

б) прыніжа́ць

в) зьбіва́ць, падстрэ́льваць

г) зьніжа́ць, памянша́ць, спуска́ць (цану́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ску́чивать несов.

1. (собирать в кучу) зграба́ць (скіда́ць, скі́дваць, зго́ртваць, ссо́ўваць) у ку́чу (у ку́чы);

2. (помещать на небольшом пространстве, в тесноте) ску́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валі́ць¹, валю́, ва́ліш, ва́ліць; незак.

1. каго-што. Прымушаць па́даць.

Бура валіць лес.

В. з ног.

В. дрэвы (сячы, пілаваць; спец.).

2. што. Скідаць у вялікай колькасці, складаць без разбору.

В. усё ў адну кучу (таксама перан.: змешваць неаднолькавыя рэчы, з’явы, не бачыць розніцы паміж імі).

3. перан., што на каго-што. Перакладаць (адказнасць, віну, работу і пад.) на каго-, што-н. (разм.).

В. віну на іншых.

В. усё на абставіны.

|| зак. павалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены (да 1 знач.) і звалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены.

|| наз. ва́лка, -і, ДМ -лцы, ж. (да 1 знач.).

В. лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скіда́цца несов.

1. сва́ливаться, па́дать; (преднамеренно) сбра́сываться;

2. (собирать деньги) скла́дываться;

3. страд. сбра́сываться; ски́дываться; снима́ться; сбавля́ться, сверга́ться, низверга́ться, низлага́ться, сва́ливаться; увольня́ться, снима́ться; см. скіда́ць 1-4, 6-8, 10

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

schälen

vt

1.

абіра́ць; чы́сціць 2. (sich)

1) аблу́плівацца, абла́зіць, аблу́звацца

2) скіда́ць ску́ру (пра змяю і да т.п.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bin

[bɪn]

1.

n.

1) скры́ня f., засе́к -у m. (для збо́жжа, ву́гальля)

2) Brit. скры́нка для сьме́цьця

2.

v.t.

скіда́ць у скры́ні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

níederwerfen

*

1.

vt

1) скі́дваць, валі́ць

2) падаўля́ць (паўстанне), учыня́ць распра́ву (над кім-н.)

3) звярга́ць, скіда́ць

2.

(sich) па́даць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

overturn

[,oʊvərˈtɜ:rn]

1.

v.

1) пераку́льваць

2) пераку́львацца, пераваро́чвацца, перакіда́цца (і пра чо́вен)

3) скіда́ць (ура́д)

2.

n.

1) пераваро́т -у m.

2) перакуле́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пазваро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. (1 і 2 ас. адз. не ўжыв.) без дап. Змяніць напрамак свайго руху — пра ўсіх, многіх. Прахожыя пазварочвалі з дарогі.

2. Накіраваць з якога‑н. напрамку ў іншы бок усё, многае або ўсіх, многіх. Пазварочваць машыны на прасёлачную дарогу.

3. Разм. Зрушыць з месца, скінуць усё, многае. Пазварочваць мяшкі з воза.

4. Разм. Звярнуць, збіць на бок усё, многае. Пазварочваць слупы каля дарогі.

5. Разм. Скідаць, зваліць разам усё, многае. Пазварочваць дровы ў кучу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)