rhyme​2 [raɪm] v.

1. (with) рыфмава́ць; рыфмава́цца;

rhyme words рыфмава́ць сло́вы

2. склада́ць рыфмава́ныя ве́ршы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кампанава́ць

(лац. componere)

складаць цэлае з асобных частак (напр. к. нумар часопіса).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Тэ́хціць ‘берагчы, складаць’ (Сцяшк. Сл.). Да тахціць, тохтаць, тухтаць ‘пакаваць’ (гл.), магчыма, з экспрэсіўнай перагаласоўкай галосных пад націскам. Гл. таксама тэхкацца ‘марудна рабіць што-небудзь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

reconstitute

[,ri:ˈkɑ:nstətu:t]

v.t.

адбудо́ўваць, склада́ць з ча́стак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

tot​2 [tɒt] v. склада́ць, скла́дваць; падсумо́ўваць;

tot (up) to a hundred dollars infml раўня́цца ста до́ларам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

праграмі́раваць

(ням. programmieren, ад гр. programma = аб’ява, распараджэнне)

складаць праграмы 5 для ЭВМ.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Мадыгава́ць ’рамантаваць; рабіць, складаць як-небудзь’ (слонім., Нар. лекс.), мадарава́ць ’даводзіць да ладу’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). Відаць, балтызм. Параўн. літ. madarúoti ’халтурыць, ляпаць, mãdaras ’халтуршчык, бракароб’, ’дрэнная работа’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стусава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

Разм. Складаць у стус. Цэлае лета сядзеў над аповесцю ў Бабры, дзе піянерскую работу пры школе вёў. Старонку да старонкі стусаваў. Склалася гарушка, пачаў перачытваць — ніякага задавальнення. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склада́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. складаць — скласці.

2. Матэматычнае дзеянне, пры дапамозе якога з двух або некалькіх лікаў (складаемых) атрымліваюць новы (суму), які мае столькі адзінак, колькі было ва ўсіх дадзеных ліках разам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bilansować

незак. бух.

1. складаць (падводзіць) баланс;

2. балансаваць; ураўнаважваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)