разру́шенный

1. разбу́раны, мног. паразбу́рваны, паразбу́раны; разва́лены, мног. паразва́льваны;

2. разбу́раны, сапсава́ны; загу́блены; расстро́ены; см. разру́шить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расстро́енный прич., прил.

1. расстро́ены; разла́джаны;

2. разла́джаны;

3. разла́джаны;

4. сапсава́ны;

5. расхвалява́ны; засму́чаны; см. расстро́ить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ляда́чы ’слабы, кволы; благі, дрэнны, нізкай якасці, сапсаваны; гультай; непрыстойны, нягодны, гадкі; неўрадлівы; непрадукцыйны; капрызны, спешчаны; пераборлівы на яду’ (Нас., Гарэц., Мал., Сцяшк., Янк. БП, ТСБМ, Мат. Гом., Сл. ПЗБ, Нар. Гом., Ян., Жд. 1; стаўб., З нар. сл.; пін., мазыр., Жыв. сл.). Утворана ад ляда́шчы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Apparát

m -(e)s, -e апара́т (у розн. знач.)

der ~ ist gestört — тэлефо́н сапсава́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unsound [ʌnˈsaʊnd] adj.

1. нездаро́вы; сапсава́ны, гнілы́;

unsound lungs сла́быя лёгкія

2. памылко́вы; ненадзе́йны;

unsound reaso ning неаргументава́ныя до́казы;

unsound principles няпра́вільныя пры́нцыпы;

of unso und mind псіхі́чна хво́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

замёрзлы і заме́рзлы, ‑ая, ‑ае.

1. Цвёрды, зацвярдзелы ад холаду. Замёрзлая зямля. Замёрзлая гразь. // Пакрыты лёдам, ледзяной коркай. Замёрзлыя вокны. // Сапсаваны марозам, выведзены са строю. Замёрзлая вадакачка.

2. Які загінуў, памёр ад холаду. Дзе ды[хае] крыніца ў кустах ля сяла, душы дзве замёрзлых жанчына знайшла. Вялюгін. // Моцна азяблы, прамёрзлы. Замёрзлыя пальцы не слухаліся. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

addle

[ˈædəl]

1.

v.t.

1) блы́таць, зьбіва́ць з панталы́ку, бянтэ́жыць

2) псава́цца, ту́хнуць (пра яйка)

2.

adj.

1) збаламу́чаны; зблы́таны

2) сапсава́ны, ту́хлы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

няспра́ўны

1. (сапсаваны) féhlerhaft, schádhaft, nicht intákt;

няспра́ўны механі́зм nicht intákter Mechanísmus;

2. разм. (непаваротлівы) schwérfällig; plump; línkisch (няспрытны);

3. (нядобрасумленны) úngewissenhaft, pflíchtvergessen; únzuverlässig, fáhrlässig (ненадзейны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Праны́ра ’пранырлівы, прабіўны чалавек’ (ТСБМ, Шат., ТС). Рус. проны́ра ’тс’, ст.-слав. проныръ, пронырикъ ’дурны, нягодны, сапсаваны’. Звязаны з ныраць (Міклашыч, 213; Праабражэнскі, 1, 611; Мацэнаўэр, II, 327; Фасмер, 3, 375). Версія аб запазычанні з грэч. πονηρός ’дурны, нягодны’ (Брант, РФВ, 23, 89) адмаўляецца па фанетычных прычынах; гл. Фасмер, там жа. Кохман (Polonica, 71) настойвае на стараславянскім запазычанні з грэчаскай мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Распада́цца ’разрывацца, выбівацца з сіл’ (лаг., Жд. 3); роспа́даны ’гнілы, сапсаваны (пра грыбы)’, роспа́сціса ’разарвацца’: душа роспадзецца, як старые запоюць (ТС). Сюды ж, магчыма, і рэдкае распа́дак ’глухое месца’: зблудзіў, зайшоў у нейкія распаткі (Сцяшк.), параўн. фармальна ідэнтычнае, але семантычнае далёкае рус. распа́док ’вузкая даліна ў гарах, лагчына’. Да па́даць (гл.), у тым ліку ад стомы. Параўн. роспадзень, роспаднік (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)