пе́ршы, -ая, -ае.

1. гл. адзін.

2. Першапачатковы, самы ранні, які з’явіўся крыніцай або аб’ектам дзеяння раней за іншых.

Першае ўражанне.

Не першага веку (не малады). Прадукт не першай свежасці (пачынае псавацца). П. рэйс.

3. Самы лепшы з усіх у якіх-н. адносінах, выдатны, добры.

П. майстар.

П. гатунак.

4. у знач. наз. пе́ршае, -ага, н. Рэдкая страва (суп, булён і пад.), што падаецца ў пачатку абеду.

З’есці першае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гало́ўны, -ая, -ае.

1. Самы важны, асноўны.

Г. тэзіс даклада.

Галоўная гераіня п’есы.

2. Які ўзначальвае каго-, што-н., старшы па службе; які падпарадкоўвае іншых.

Г. інжынер завода.

Г. сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

self-same

[ˈselfseɪm]

adj.

той са́мы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hindermost

[ˈhɪndərmoʊst]

adj.

са́мы за́дні; апо́шні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rearmost

[ˈrɪrmoʊst]

adj.

са́мы за́дні, апо́шні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unchanged

[ʌnˈtʃeɪndʒd]

adj.

нязьме́нены, той са́мы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

eldest

[ˈeldɪst]

adj.

найстарэ́йшы, са́мы стары́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

першапачатко́вы, -ая, -ае.

1. Самы першы, які папярэднічае ўсяму астатняму.

П. план падарожжа.

2. Які з’яўляецца пачаткам, першай ступенню чаго-н.

П. перыяд хваробы.

Першапачатковае накапленне капіталу.

|| наз. першапачатко́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bstgehasst

a разм. са́мы ненаві́сны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hchmodern

a звышсуча́сны, са́мы мо́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)