eldest

[ˈeldɪst]

adj.

найстарэ́йшы, са́мы стары́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

hindermost

[ˈhɪndərmoʊst]

adj.

са́мы за́дні; апо́шні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

rearmost

[ˈrɪrmoʊst]

adj.

са́мы за́дні, апо́шні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

self-same

[ˈselfseɪm]

adj.

той са́мы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

unchanged

[ʌnˈtʃeɪndʒd]

adj.

нязьме́нены, той са́мы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

першапачатко́вы, -ая, -ае.

1. Самы першы, які папярэднічае ўсяму астатняму.

П. план падарожжа.

2. Які з’яўляецца пачаткам, першай ступенню чаго-н.

П. перыяд хваробы.

Першапачатковае накапленне капіталу.

|| наз. першапачатко́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

béstgehasst

a разм. са́мы ненаві́сны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hóchmodern

a звышсуча́сны, са́мы мо́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

найпе́ршы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Самы першы. Міналі дні суроваю чаргой, І не ставала на забавы часу. А стаў Андрэйка першым старшынёй Найпершага ў аколіцы калгаса. З. Астапенка.

2. Самы галоўны, самы важны. [Мешчаракоў:] — Земляных работ — процьма. Таму найпершы чалавек на будоўлі — экскаватаршчык. Дадзіёмаў. // Самы лепшы. Дубейка нёс сябе высока, насіў манішку.. і лічыў сябе найпершым кавалерам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бра́мсель, ‑я, м.

Самы верхні (прамы) даруе.

[Гал. bramzeil.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)