сёе-то́е, сяго́-таго́, займ. неазнач., н.

1. Нешта, некаторыя рэчы, нямногае.

Узяць з сабой сёе-тое.

2. Штосьці, што не жадаюць называць.

Распытаць пра сёе-тое.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

toiletry

[ˈtɔɪlətri]

n., pl. -ries

туале́тныя рэ́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

закла́дчык, ‑а, м.

Той, хто здае ў заклад рэчы, маёмасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навары́цца, ‑варыцца; зак.

Падоўжыцца шляхам наваркі, наварвання (пра металічныя рэчы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Bádezeug

n -(e)s купа́льныя рэ́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Béttzeug

n -(e)s пасце́льныя рэ́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Geschénkartikel

pl падару́нкі, рэ́чы для падару́нкаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

its [ɪts] pron. яго́, яго́ны; яе́; свой (звыч. пра жывёл, прадметы, рэчы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lumber [ˈlʌmbə] n.

1. піламатэрыя́лы

2. BrE, infml хлам; грува́сткія непатрэ́бныя рэ́чы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Стары́зна ‘старыя, зношаныя рэчы, прадметы’, ‘пра старога чалавека’ (ТСБМ), ‘старыя рэчы’ (Шат., Касп., Сцяшк., Жд.), стары́зна, стары́зніна, стары́знь ‘тс’ (Сл. ПЗБ), стары́зна ‘даўніна’ (ТС). З стары і суф. ‑ізн‑ (Карскі 2-3, 28–29). Магчымы польскі ўплыў, параўн. польск. starzyzna ‘старыя рэчы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)