ГРУ́МАНТ,

старажытна-руская назва архіпелага Шпіцберген.

т. 5, с. 463

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

доля,

падатак з сялян ВКЛ; руская мера вагі.

т. 6, с. 179

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

штоф​1

(ням. Stof)

1) старая руская мера аб’ёму вадкасці, роўная 1,23 л;

2) шкляная бутэлька такой ёмістасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

класі́чны, -ая, -ае.

1. гл. класіцызм.

2. Які з’яўляецца класікам (у 1 знач.); створаны класікам, класікамі.

Беларускі к. пісьменнік.

Руская класічная літаратура.

3. Які мае адносіны да старажытнай грэка-рымскай культуры; антычны.

Класічная трагедыя.

Класічныя мовы.

4. Звязаны з вывучэннем антычных моў і літаратур.

Класічная філалогія.

5. Тыповы, характэрны.

К. прыклад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фунт¹, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Руская мера вагі, роўная 409,5 г.

2. Англійская мера вагі, роўная 453,6 г.

◊

Па чым фунт ліха (ведаць, зазнаць, паказаць і пад.; разм.) — зазнаць, як цяжка ў горы, у нястачы.

|| ласк. фу́нцік, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. фунто́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чырво́нец, ‑нца, м.

1. Руская назва замежных залатых манет у дапятроўскай Русі.

2. Руская залатая манета вартасцю ў тры рублі, якая была пашырана ў Расіі ў 18–19 стст. // Уст. Руская залатая манета вартасцю ў пяць і дзесяць рублёў, якая была ва ўжытку ў дарэвалюцыйнай Расіі.

3. Грашовы крэдытны білет вартасцю ў дзесяць рублёў, які быў ва ўжытку ў СССР з 1922 да 1947 г. // Дзесяць рублёў. Новыя — у руках шапацяць, як бярэш, — чатыры чырвонцы прыйшліся Адасю. Калюга.

4. звычайна мн. (чырво́нцы, ‑аў). Разм. Наогул манеты, золата, грошы. Песня мая не шукае чырвонцаў. Купала. А сёння стаіць вось у сонцы І вочы красою чаруе. Такую не ўзяць за чырвонцы, — Душу аддасі за такую. Буйло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

да́цка-ру́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. да́цка-ру́скі да́цка-ру́ская да́цка-ру́скае да́цка-ру́скія
Р. да́цка-ру́скага да́цка-ру́скай
да́цка-ру́скае		 да́цка-ру́скага да́цка-ру́скіх
Д. да́цка-ру́скаму да́цка-ру́скай да́цка-ру́скаму да́цка-ру́скім
В. да́цка-ру́скі (неадуш.)
да́цка-ру́скага (адуш.)		 да́цка-ру́скую да́цка-ру́скае да́цка-ру́скія (неадуш.)
да́цка-ру́скіх (адуш.)
Т. да́цка-ру́скім да́цка-ру́скай
да́цка-ру́скаю		 да́цка-ру́скім да́цка-ру́скімі
М. да́цка-ру́скім да́цка-ру́скай да́цка-ру́скім да́цка-ру́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

іншамо́ўна-ру́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іншамо́ўна-ру́скі іншамо́ўна-ру́ская іншамо́ўна-ру́скае іншамо́ўна-ру́скія
Р. іншамо́ўна-ру́скага іншамо́ўна-ру́скай
іншамо́ўна-ру́скае		 іншамо́ўна-ру́скага іншамо́ўна-ру́скіх
Д. іншамо́ўна-ру́скаму іншамо́ўна-ру́скай іншамо́ўна-ру́скаму іншамо́ўна-ру́скім
В. іншамо́ўна-ру́скі (неадуш.)
іншамо́ўна-ру́скага (адуш.)		 іншамо́ўна-ру́скую іншамо́ўна-ру́скае іншамо́ўна-ру́скія (неадуш.)
іншамо́ўна-ру́скіх (адуш.)
Т. іншамо́ўна-ру́скім іншамо́ўна-ру́скай
іншамо́ўна-ру́скаю		 іншамо́ўна-ру́скім іншамо́ўна-ру́скімі
М. іншамо́ўна-ру́скім іншамо́ўна-ру́скай іншамо́ўна-ру́скім іншамо́ўна-ру́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

іспа́на-ру́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іспа́на-ру́скі іспа́на-ру́ская іспа́на-ру́скае іспа́на-ру́скія
Р. іспа́на-ру́скага іспа́на-ру́скай
іспа́на-ру́скае		 іспа́на-ру́скага іспа́на-ру́скіх
Д. іспа́на-ру́скаму іспа́на-ру́скай іспа́на-ру́скаму іспа́на-ру́скім
В. іспа́на-ру́скі (неадуш.)
іспа́на-ру́скага (адуш.)		 іспа́на-ру́скую іспа́на-ру́скае іспа́на-ру́скія (неадуш.)
іспа́на-ру́скіх (адуш.)
Т. іспа́на-ру́скім іспа́на-ру́скай
іспа́на-ру́скаю		 іспа́на-ру́скім іспа́на-ру́скімі
М. іспа́на-ру́скім іспа́на-ру́скай іспа́на-ру́скім іспа́на-ру́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

італья́нска-ру́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. італья́нска-ру́скі італья́нска-ру́ская італья́нска-ру́скае італья́нска-ру́скія
Р. італья́нска-ру́скага італья́нска-ру́скай
італья́нска-ру́скае		 італья́нска-ру́скага італья́нска-ру́скіх
Д. італья́нска-ру́скаму італья́нска-ру́скай італья́нска-ру́скаму італья́нска-ру́скім
В. італья́нска-ру́скі (неадуш.)
італья́нска-ру́скага (адуш.)		 італья́нска-ру́скую італья́нска-ру́скае італья́нска-ру́скія (неадуш.)
італья́нска-ру́скіх (адуш.)
Т. італья́нска-ру́скім італья́нска-ру́скай
італья́нска-ру́скаю		 італья́нска-ру́скім італья́нска-ру́скімі
М. італья́нска-ру́скім італья́нска-ру́скай італья́нска-ру́скім італья́нска-ру́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)