утачы́ць 1, утачу, уточыш, уточыць; зак., што.

Сточваючы, звузіць шырыню (ляза).

утачы́ць 2, утачу, уточыш, уточыць; зак., што.

Шыючы, уставіць кавалак матэрыі. Утачыць клін у рукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schlauch

m -s, Schläuche

1) рука́ў, шланг, кі́шка

2) разм. п’я́ніца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

втяжно́й уцяжны́;

втяжно́й рука́в насо́са техн. уцяжны́ рука́ў по́мпы;

втяжны́е ко́гти хи́щных живо́тных уцяжны́я кіпцюры́ драпе́жных жывёл;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

tug2 [tʌg] v.

1. (at/on) ту́заць, то́ргаць (за);

tug at smb.’s sleeve ту́заць каго́-н. за рука́ў

2. браць на буксі́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Hmdsärmel

m -s, - рука́ў кашу́лі [саро́чкі]

in ~n — без пінжака́, у адно́й кашу́лі [саро́чцы]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ubielić

зак. выбеліць, убяліць (аб сцяну рукаў, плечы); зрабіць белым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адгалінава́цца сов.

1. ответви́ться;

рука́ў ракі́а́ўся ад рэ́чышча — рука́в реки́ ответви́лся от ру́сла;

2. (выделиться) отпочкова́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пату́заць сов. подёргать; потормоши́ть;

п. за вяро́ўку — подёргать (потормоши́ть) за верёвку;

п. за рука́ў — потормоши́ть за рука́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

уквэ́цаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Умазаць, упэцкаць. Уквэцаць рукаў у фарбу. □ Карэта звярнула на Мойку. За ствол голай таполі кінуўся нейкі фацэт: каб не ўквэцала брудным снегам. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патра́піць, -плю, -піш, -піць; зак. (разм.).

1. у каго-што, на што. Папасці, пацэліць.

Не п. рукой у рукаў.

2. Апынуцца дзе-н., трапіць куды-н.

Як ты сёння патрапіла аж у горад?

3. каму. Дагадзіць.

Яму цяжка п.

4. з інф. Змагчы, здолець зрабіць што-н.

Я не патрапіў дакладна адказаць ім.

|| незак. патрапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)