тэрмабатарэ́я, ‑і, ж.

Рад тэрмаэлементаў, злучаных паслядоўна і паралельна для непасрэднага ператварэння цеплавой энергіі ў электрычную.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курыя́лы

(лац. curiales)

члены абшчынных рад у курыі 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Паша́рак ’рад, парадак’ (дзятл., Сцяшк. Сл.). Да шар ’рад’ (гл.). Утворана паводле мадэлі парадак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стара́цца несов.

1. стара́ться, усе́рдствовать;

с. з усі́х сіл — стара́ться изо все́х сил;

2. (стремиться, пытаться что-л. сделать) стара́ться, норови́ть;

гусь ~ра́ецца ўшчыпну́ць — гусь стара́ется (норови́т) ущипну́ть;

◊ рад с.! — рад стара́ться!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анфіла́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Доўгі рад пакояў, у якіх дзверы размешчаны па адной прамой лініі.

[Фр. enfilade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ра́ды ’задаволены, абрадаваны’ (ТСБМ; віл., Стан.; Сл. ПЗБ, ТС), рад ’тс’: я й сам сабе рад (Сержп. Прык.), сюды ж памянш. радзю́сенькі ’вельмі рады’ (Нас.), укр. ра́дий, рад, рус. рад, польск. rad, кашуб. råd, чэш. rád, славац. rád, в.-, н.-луж. rad, палаб. rådo ж. р., славен. ràd, серб.-харв. ра̏д, балг. дыял. рад, макед. дыял. рад, ст.-слав. радъ ’радасны, вясёлы’. Прасл. *radъ, параўн. ст.-англ. rōt ’вясёлы, бадзёры’, ст.-ісл. rétast ’абрадавацца’; звязваюць таксама з прасл. *raditi/*roditi ’дбаць, старацца’ (Шустар-Шэўц, 2, 1200), гл. рад 2, радзець 2 (ESJSt, 12, 745 з аглядам літ-ры; Глухак, 515; Бязлай, 3, 143; БЕР, 6, 142–143).

Рады́ ’гадавыя кругі на рагах каровы’ (смарг., лудз., Сл. ПЗБ). Да рад 1 (гл.)

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

szeregować

незак. выстройваць (ставіць) у шэраг (рад)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uszeregować

зак. паставіць у шэраг (рад), упарадкаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дыяфі́льм, ‑а, м.

Рад фатаграфій на пазітыўнай плёнцы, аб’яднаных агульным сюжэтам і літаратурным тэкстам; дыяпазітыўны фільм. Дзіцячыя дыяфільмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГРАД,

пазасістэмная метрычная адзінка плоскага вугла, роўная 1/100 прамога вугла. Мае таксама назву гон. Пазначаецца ...​g, 1​g = 0,0157 рад = 0,900°. Гл. таксама Градус.

т. 5, с. 385

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)