to foreclose objections — не дапусьці́ць пярэ́чаньня, выка́званьня су́праць
2) Law адмо́віць у пра́ве вы́купу іпатэ́кі ці закладно́е
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
па́ншчына, ‑ы, ж.
Гіст.
1. Пры прыгонным праве — дармавая прымусовая праца сялян на пана. Адбываць паншчыну. □ [Пытляваны:] Мы вас за краты не пасадзім і на паншчыну не пагонім.Крапіва.
2.Разм. Прыгоннае права. Пад сялян гэтыя горшыя кавалкі зямлі пайшлі тады, калі была скасавана паншчына.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кантрафа́кцыя, ‑і, ж.
Уст.
1. Перадрук, перавыданне і пад. чужога твора без згоды аўтара.
2. Падробна (звычайна твораў літаратуры, мастацтва).
3. У буржуазным праве — незаконнае выкарыстанне фірмамі на сваіх таварных знаках абазначэнняў, якія ставяцца на папулярных таварах іншых фірм з мэтай увесці ў зман пакупнікоў.
[Лац. contrafactio — падробка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
А́СЕР (Asser) Тобіяс
(28.4.1838—29.7.1913),
галандскі дзярж. дзеяч, юрыст. Скончыў Амстэрдамскі ун-т (1860). Праф.міжнар. і камерцыйнага права. Адзін з заснавальнікаў Ін-та міжнар. права ў Генце (1871, Бельгія). Распрацаваў законы аб грамадзянскіх правах, выдачы злачынцаў і інш. Аўтар прыкладных прац па міжнар.праве, адзін з арганізатараў і кіраўнікоў канферэнцый у Гаазе 1899 і 1907 па міжнар.праве. Нобелеўская прэмія міру (1911, сумесна з А.Фрыдам).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
капітуля́цыя, ‑і, ж.
1. Спыненне ваенных дзеянняў і здача пераможцу на прадыктаваных ім умовах. Безагаворачная капітуляцыя. Капітуляцыя фашысцкай Германіі.
2.перан. Адступленне ад сваіх пазіцый, прызнанне свайго бяссілля ў чым‑н.
3. У міжнародным праве — дагавор з пераможаным праціўнікам аб умовах спынення ваенных дзеянняў. Падпісаць капітуляцыю.
[Лац. capitulatio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Імунітэт (у праве) 5/76; 8/303; 11/426
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Адкрытае мора (у міжнар. праве) 1/113; 9/433
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
канве́нцыя
(лац. conventio = дагавор)
міжнародны дагавор па якім-н. спецыяльным пытанні (напр. к. аб аўтарскім праве, чыгуначная к.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
юрыспрудэ́нцыя
(лац. jurisprudentia = веданне права)
1) сукупнасць навук аб праве; правазнаўства;
2) практычная дзейнасць юрыстаў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ВЕ́НСКАЯ КАНВЕ́НЦЫЯ 1969 аб праве міжнародных дагавораў, міжнародны акт, які рэгламентуе парадак заключэння і ўступлення ў сілу, выкарыстання, тлумачэння, спынення і прыпынення дзеянняў міжнар. дагавораў і інш.