płód, płodu

м.

1. плод;

płody ziemi — плады (плён) зямлі;

2. біял. зародак, плод;

płód nie donoszony — неданошаны плод

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канды́ль, ‑ю, м.

1. Сорт яблыні.

2. Прадаўгаваты плод гэтай яблыні.

[Ад грэч. kandilon — лампада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіна́п, ‑у, м.

1. Сорт крымскай яблыні.

2. Плод гэтай яблыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фи́га​I ж., бот. фі́га, -гі ж.; (плод — ещё) інжы́р, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інжы́р, -а і -у, м.

1. -а. Паўднёвае пладовае дрэва сямейства тутавых; фігавае дрэва, смакоўніца.

2. -у. Салодкі плод гэтага дрэва (вінныя ягады).

|| прым. інжы́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабачо́к, -чка́, мн. -чкі, -чко́ў, м.

Аднагадовая агародная расліна сямейства гарбузовых з прадаўгаватымі пладамі белага, зялёнага, жоўтага колеру, а таксама плод гэтай расліны.

|| прым. кабачко́вы, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарбу́з, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Расліна сямейства гарбузовых з паўзучым сцяблом і з вялікімі шарападобнымі пладамі, а таксама сам плод гэтай расліны.

|| прым. гарбузо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баклажа́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Паўднёвая аднагадовая агародная расліна сямейства паслёнавых, а таксама плод гэтай расліны сіняга або фіялетавага колеру.

|| прым. баклажа́навы, -ая, -ае.

Баклажанавая ікра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

айва́, -ы́, ж.

Паўднёвае дрэва сямейства ружакветных з цвёрдымі духмянымі пладамі, якія па форме нагадваюць яблыкі, а таксама плод гэтага дрэва.

|| прым. айво́вы, -ая, -ае.

Айвовае варэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алі́ва, -ы, мн. -ы, алі́ў, ж.

1. Вечназялёнае паўднёвае дрэва сямейства маслінавых; масліна.

2. Ядомы плод гэтага дрэва.

3. Алей, атрыманы з яго пладоў.

4. Змазачнае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)