unstuck
♦
come unstuck
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
unstuck
♦
come unstuck
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
канфліктава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбі́цца, разаб’ю́ся, разаб’е́шся, разаб’е́цца; разаб’ёмся, разаб’яце́ся, разаб’ю́цца; разбі́ся;
1. Раскалоцца ад удару, трэснуць, распасціся на часткі.
2.
3. (1 і 2
4. Пашкодзіць, разбіць сабе да крыві частку цела пры падзенні, удары або забіцца насмерць.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
hamstring2
1. зрыва́ць, зво́дзіць на нішто́ (намаганні,
2. падраза́ць кры́лы (каму
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
sabotage2
1. сабатава́ць, сабата́жнічаць
2. арганізо́ўваць дыве́рсію, ве́сці падрыўну́ю рабо́ту;
sabotage
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
collapse2
1. абвалі́цца, абру́шыцца
2. звалі́цца, зле́гчы; упа́сці ду́хам
3. пацярпе́ць крах, правалі́цца (пра
4. скла́двацца, склада́цца; разбіра́цца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
empty1
1. паро́жні, пусты́;
on an empty stomach на́шча
2. беззмясто́ўны
3. несур’ёзны (пра
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
wildcat
1. рызыко́ўны; незако́нны, недазво́лены;
a wildcat strike нелега́льная забасто́ўка (без дазволу прафсаюза)
2. фантасты́чны;
wildcat schemes дзіва́цкія, няздзе́йсныя
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ка́рта, -ы,
1. Зменшаны чарцёж зямной паверхні, зорнага неба або паверхні якой
2. Адзін з цвёрдых папяровых лісткоў, якія складаюць калоду для гульні і адрозніваюцца паміж сабой па намаляваных на іх умоўных фігурах або ачках чатырох масцей.
3.
4. Бланк для запаўнення якімі
Зблытаць карты — разладзіць, парушыць чые
І карты ў рукі — пра таго, хто мае ўсе магчымасці, умовы для чаго
Карта біта — пра чый
Раскрыць карты — перастаць трымаць у тайне свае
Ставіць на карту што — рызыкаваць чым
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перспекты́ва, -ы,
1. Мастацтва адлюстроўваць на плоскасці трохмерную прастору з улікам уяўных змяненняў велічыні, абрысаў, выразнасці прадметаў, што абумоўлены ступенню аддаленасці іх ад наглядальніка.
2. Від у далячынь з якога
3.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)