саксау́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да саксаула, складаецца з саксаула. Саксаулавае паліва. Саксаулавы гай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

торфабрыке́т, ‑у, М ‑кеце, м.

Спрасаваны ў выглядзе плітак, цаглін торф, які выкарыстоўваецца як паліва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокакалары́йны kalorí¦enreich, energíereich; héizkräftig, mit hóhem Héizwert (пра паліва)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

на́фта, -ы, ДМ -фце, ж.

Мінеральнае вадкае масляністае гаручае рэчыва, якое ўжываецца як паліва, а таксама як сыравіна, з якой атрымліваюць розныя прадукты (бензін, газу і пад.).

|| прым. на́фтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сінтэзава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

1. Зрабіць (рабіць) сінтэз (у 1 знач.); абагульніць (абагульняць), злучыць (злучаць).

2. Атрымаць (атрымліваць) шляхам сінтэзу (у 2 знач.).

С. вадкае паліва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ва́дкі, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў стане вадкасці, здольны цячы. Вадкі метал. Вадкі кісларод. Вадкае паліва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Brénnstoff

m -(e)s, -e па́ліва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

карбюра́тар, ‑а, м.

Прыбор у рухавіку ўнутранага згарання для ўтварэння гаручай сумесі з вадкага паліва і паветра.

[Фр. carburateur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбюра́цыя, ‑і, ж.

Утварэнне гаручай сумесі з вадкага паліва (напрыклад, бензіну) і паветра ў рухавіках ўнутранага згарання.

[Фр. carburation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

diesel [ˈdi:zl] n.

1. таксама a diesel engine ды́зель

2. таксама diesel fuel/oil ды́зельнае па́ліва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)