карале́ўскі в разн. знач. короле́вский;

к. пала́ц — короле́вский дворе́ц;

~кая пе́шкашахм. короле́вская пе́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дож, ‑а, м.

Тытул правіцеля Венецыянскай і Генуэзскай рэспублік да канца 18 ст. // Асоба, якая мела гэты тытул. Палац дожаў.

[Іт. doge.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

султа́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да султана ​1, належыць яму. Султанскі палац. // Які знаходзіцца пад уладай султана. Султанская дзяржава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mansion

[ˈmænʃən]

n.

пала́цm.; рэзыдэ́нцыя f.

mansions Brit. — шматкватэ́рны дом

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кня́жацкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да князя, належыць яму. Княжацкі палац. Княжацкі тытул. // Такі, як у князя; багаты, раскошны. Княжацкія ўборы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пала́таI ж.

1. (дворец) ед. нет, уст. пала́ц, -ца м., хо́рам, -ма м.;

ка́менные пала́ты мурава́ны пала́ц, мурава́ныя пала́цы;

2. (роскошная комната) уст. пала́та, -ты ж.;

3. (комната в больнице) пала́та, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сера́ль, ‑я, м.

1. У краінах Усходу — палац і яго ўнутраныя пакоі. Султанскі сераль.

2. У краінах Усходу — жаночая палавіна ў палацы, доме; гарэм.

[Фр. sérail ад тур. saray — палац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dworzec

м.

1. вакзал;

dworzec kolejowy — чыгуначны вакзал;

dworzec autobusowy — аўтобусны вакзал;

dworzec lotniczy — аэрапорт;

2. уст. палац; замак;

królewski dworzec — каралеўскі палац

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dome

[doʊm]

n.

1) Archit. ку́пал -а m.

2) пала́цm., ве́лічная буды́ніна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

беласце́нны, ‑ая, ‑ае.

З белымі сценамі; які складаецца з такіх пабудоў. Выплыў насустрач палац беласценны. Цвірка. Нібы з дзівоснай казкі ўстае перад вачамі новы беласценны горад. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)