Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
канцэнтрава́ць
(ад лац. con = з + centrum = сярэдзіна)
1) збіраць, сцягваць, групаваць у адным месцы (напр. к. войскі);
2) перан. накіроўваць на што-н. увагу, думкі;
3) насычаць раствор якім-н. рэчывам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
sate
[seɪt]
v.t.
1) ца́лкам задаво́льваць, насыча́ць, наталя́ць
A long drink sated his thirst — Напі́ўшыся, ко́лькі хаце́ў, наталі́ў сваю́ сма́гу
2) перанасыча́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
carbonate
[ˈkɑ:rbəneɪt]1.
n.
карбана́т -у m., вуглякі́слая соль
2.
v.t.
а) ператвара́ць у карбана́т
б) карбанізава́ць
в) насыча́ць вуглякі́слымі га́замі (напі́так)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Паі́ць ’даваць піць каму-н.; насычаць вільгаццю, вадой’. Рус.пои́ть, ст.-рус., ст.-слав.поити, польск.poić, чэш.pojiti, серб.-харв.по̀јити, славен.pojíti, pojim, балг.поя́ ’паю’. Праслав.pojiti. Фасмер (3, 304) асновай гэтага дзеяслова лічыць прасл.*pojь ’напітак’, які ад піць (гл.) з аблаутам у корані. Махэк (452) мяркуе, што ў прасл. была ўтворана дзеяслоўная аснова з poj‑, г. зн. не абавязкова ад назоўніка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мачы́ць, мачу, мочыш, мочыць; незак., каго-што.
1. Рабіць мокрым, вільготным. На аўсе яшчэ не абсохла раса. Яна мочыць і халодзіць ногі.Крапіва.[Чалавек] быў па пояс мокры: з ног мачыла збажына, а зверху адзежына правяла.Чорны.
2. Трымаць што‑н. у чым‑н. вадкім, прамочваць, насычаць вадкасцю, каб надаць адпаведныя якасці, уласцівасці. Ля дзвярэй — лаўка, а побач з ёю — цэбар. У ім мачылі дубцы.«Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Піце́ц ’піток’ (ТС), укр.питець ’тс’. Вытворнае ад піць (гл.), параўн. піток. Згодна з ESJSt (11, 647), дэрыват ад *pitati ’карміць, жывіць, насычаць’, дакладней, ад больш архаічнай формы, засведчанай у ст.-слав.питѣти ’тс’, што ўтворана ад назоўніка *рііь, параўн. ст.-інд.авест.ріш‑ ’страва, пітво’, асец.fud ’мяса’ і пад.; дыферэнцыяцыя значэння другасная, тлумачыцца супрацьпастаўленнем аналагічнаму тэрміну ядзенне (гл.), што, магчыма, утвараў рыфмаваны фразеалагізм, параўн. рус.тапёра и едера.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
saturate
[ˈsætʃəreɪt]
v.t.
1) прасяка́ць, насыча́ць, прамо́чваць
The air was saturated with moisture — Паве́тра было́ прася́кнутае ві́льгацьцю
a saturated solution — насы́чаны раство́р
2) напаўня́ць, перапаўняць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)