Тру́нак ‘напітак’, ‘алкагольны напітак’ (ТСБМ, Нас., Багушэвіч, Байк. і Некр., Гарэц., Федар. 4, Сцяшк., Яруш., Бес., Адм., Скарбы; астрав., Сл. ПЗБ), ‘віно’ (Сцяшк.), ‘прыправы’ (Жд. 3), пераносна ‘атрута (пра гарэлку)’ (астрав., Сл. ПЗБ), ‘пітво, піццё’ (полац., Нар. сл.), ст.-бел. трунокъ ‘напітак, трунак’ (1538 г., ГСБМ): хмелний трунек (Кітаб Луцкевіча). Запазычана са ст.-польск. trunek ‘тс’, ‘глыток, лык’ (Булыка, Лекс. запазыч., 117), якое з с.-в.-ням. trunc, trunkes ‘глыток’, tranc, trankes ‘напой, трунак’ > ням. Trunk ‘глыток’, ‘напітак’, Trank ‘напітак, трунак’ (Борысь, 644–645; Брукнер, 578; Шустар-Шэўц, 1538; Вінцэнц).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Grog
m -s, -s грог (напітак)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кефі́р, ‑у, м.
Густы кіславаты напітак, які вырабляюць з каровінага малака шляхам спіртавога і малочнакіслага браджэння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кумы́с, ‑у, м.
Пажыўны напітак з малака кабылы, вярблюдзіцы, каровы, заквашанага асобай бактэрыяй і дражджавымі грыбамі.
[Ад цюрк. кымыз.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АБСЕ́НТ (франц. absinthe) спіртны напітак; горкая настойка, якая рыхтуецца з вытрыманага 1 сут спіртавога настою травы палыну.
т. 1, с. 43
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГЛІНТВЕ́ЙН
(ад ням. glühender Wein гарачае віно),
гарачы напітак з вінаграднага віна з цукрам і вострымі прыправамі.
т. 5, с. 298
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
эліксі́р, ‑у, м.
1. Выцяжка з раслін ці моцны настой на спірце, у кіслаце і пад., які ўжываецца ў медыцыне, касметыцы. Зубны эліксір. Мятны эліксір.
2. Жарт. Незвычайны, цудадзейны напітак.
•••
Жыццёвы эліксір — чарадзейны напітак, які імкнуліся атрымаць алхімікі для таго, каб захаваць маладосць, прадоўжыць жыццё.
[Фр. élixir з араб.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канья́к, ‑у, м.
Моцны алкагольны напітак са спірту, атрыманага перагонкай вінаградных він і вытрыманага ў дубовых бочках.
[Ад геагр. назвы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пунш, ‑у, м.
Спіртны напітак, звычайна гарачы, які гатуецца з рому з цукрам, лімонным сокам або фруктамі.
[Англ. punch.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
піццё, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. піць.
2. Тое, што п’юць; напітак. Салодкае піццё. Халоднае піццё.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)