давучы́ць, -вучу́, -ву́чыш, -ву́чыць; -ву́чаны;
1. каго-што. Давесці
2. што. Вывучыць што
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
давучы́ць, -вучу́, -ву́чыш, -ву́чыць; -ву́чаны;
1. каго-што. Давесці
2. што. Вывучыць што
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адвучы́цца, -вучу́ся, -ву́чышся, -ву́чыцца;
1. ад чаго і з
2. Закончыць
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Наву́ка (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
koedukacja
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
czesne
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Lérnen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ábendstudium
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Férnunterricht
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адначасо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які адбываецца, робіцца ў адзін час з чым‑н. іншым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
му́штра, ‑ы,
Метад ваеннага навучання, заснаваны на механічнай дысцыпліне і бяссэнсавым завучванні прыёмаў ваеннай справы; само такое
[Польск. musztra ад ням. mustern — рабіць агляд.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)