Аме́жнік ’Oenathe L.’ (БРС, Кіс., БелСЭ). Магчыма, да мяжа (гл.): амежнік расце на балотах, ці да (в)омег.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

суто́кі мн

1. Zusámmenfließen n -s, -; Zusámmenfluss m -es, -flüsse;

2. (лінія сутыкнення, мяжа) Grénze f -, -n; Schéide f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

granica

granic|a

ж. граніца; мяжа;

za ~ą (mieszkać, studiować) — за мяжой (жыць, вучыцца);

za ~ę (jechać, wysyłać) — за мяжу (ехаць, высылаць);

~a państwowa — дзяржаўная граніца (мяжа);

~a wytrzymałości — мяжа трываласці (цягавітасці);

miłość bez granica — бязмежнае каханне;

to przechodzi wszelkie ~e — гэта пераходзіць усе межы;

wszystko ma swoje ~e — на ўсё ёсць мяжа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адчужэ́нне, ‑я, н.

1. Спыненне або адсутнасць блізкасці паміж кім‑н.; аддаленне, адасабленне. Хоць.. адкрытых канфліктаў між.. [Аўгіняй і Евай] і не бывала, але іх раздзяліла мяжа адчужэння. Колас.

2. Спец. Дзеянне паводле дзеясл. адчужаць (у 2 знач.).

•••

Паласа адчужэння гл. паласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Крэс ’мяжа’ (Яшк., Сцяшк., Сл., Гарб.). Ст.-бел. кресъ ’тс’ < польск. kres < с.-в.-ням. kreis ’тс’ (Булыка, Запазыч., 176).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

преде́л м.

1. (граница) мяжа́, -жы́ ж.; грані́ца, -цы ж.; (рубеж) рубе́ж, -бяжа́ м.;

преде́лы колеба́ния температу́ры ме́жы хіста́ння тэмперату́ры;

преде́л упру́гости, высоты́, нагру́зки мяжа́ пру́гкасці, вышыні́, нагру́зкі;

преде́л про́чности техн. мяжа́ трыва́ласці;

преде́л челове́ческой жи́зни мяжа́ (рубе́ж) чалаве́чага жыцця́;

перейти́ преде́лы перен. перайсці́ ме́жы;

в преде́лах го́да у ме́жах го́да;

2. (конец) перен. кане́ц, род. канца́ м.;

ну́жно поста́вить преде́л разла́ду трэ́ба пакла́сці кане́ц разла́ду;

3. (край, страна) поэт., уст. край, род. кра́ю м.; краі́на, -ны ж.;

родно́й преде́л ро́дная краі́на (ро́дны край);

4. мат. грані́ца, -цы ж.;

тео́рия преде́лов тэо́рыя грані́ц;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

compass [ˈkʌmpəs] n.

1. ко́мпас

2. pl. compasses (таксама a pair of compasses) цы́ркуль

3. аб’ём, дыяпазо́н

4. fml абся́г, мяжа́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skirt​1 [skɜ:t] n.

1. спадні́ца;

2. pl. skirts край, ускра́іна, мяжа́;

on the skirts of the town на ўскра́іне го́рада

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Zúgfestigkeit

f -, -en тэх. трыва́ласць на расцяжэ́нне; мяжа́ трыва́ласці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

лімі́т

(фр. limite, ад лац. limes, -mitis = мяжа, граніца)

1) норма, у межах якой дазволена карыстацца чым-н., расходаваць што-н. (напр. л. на будаўнічыя матэрыялы);

2) перан. крайняя мяжа чаго-н. (напр. л. часу).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)