шкату́лка ж. Schmúckkästchen n -s, -, Schatúlle f -, -n;

музы́чная шкату́лка Spíeldose f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

літарату́рна-музы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. літарату́рна-музы́чны літарату́рна-музы́чная літарату́рна-музы́чнае літарату́рна-музы́чныя
Р. літарату́рна-музы́чнага літарату́рна-музы́чнай
літарату́рна-музы́чнае		 літарату́рна-музы́чнага літарату́рна-музы́чных
Д. літарату́рна-музы́чнаму літарату́рна-музы́чнай літарату́рна-музы́чнаму літарату́рна-музы́чным
В. літарату́рна-музы́чны (неадуш.)
літарату́рна-музы́чнага (адуш.)		 літарату́рна-музы́чную літарату́рна-музы́чнае літарату́рна-музы́чныя (неадуш.)
літарату́рна-музы́чных (адуш.)
Т. літарату́рна-музы́чным літарату́рна-музы́чнай
літарату́рна-музы́чнаю		 літарату́рна-музы́чным літарату́рна-музы́чнымі
М. літарату́рна-музы́чным літарату́рна-музы́чнай літарату́рна-музы́чным літарату́рна-музы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

музы́чны Musík-;

музы́чны інструме́нт Musíkinstrument n -(e)s, -e;

музы́чная шко́ла Musíkschule f -, -n;

музы́чнае суправаджэнне Begléitmusik f -; Unterháltungsmusik f -;

музы́чны твор Musíkwerk n -(e)s, -e;

музы́чная каме́дыя Musical [´mju:zıkl] n -s, -s-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гумарэ́ска, ‑і, ДМ ‑сны; Р мн. ‑сак; ж.

Невялікі літаратурна-мастацкі або музычны твор жартоўнага, гумарыстычнага характару. Музычная гумарэска. □ Для першых гумарэсак К. Крапівы характэрны незласлівыя, жартоўныя інтанацыі. Казека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампазі́цыя, ‑і, ж.

1. Будова мастацкага твора, суадносіны паміж яго асобнымі часткамі. Стройная кампазіцыя. Кампазіцыя рамана. □ Кампазіцыя ў літаратурным творы заўсёды падпарадкавана ажыццяўленню ідэйнай задумы аўтара. А. Макарэвіч.

2. Мастацкі (музычны, жывапісны, скульптурны і інш.) твор, які з’яўляецца арыгінальным спалучэннем асобных частак, элементаў. Музычная кампазіцыя. Скульптурная кампазіцыя. Сюжэтная кампазіцыя.

3. Тэорыя складання музычных твораў. Займацца па класу кампазіцыі.

4. Твор, які складаецца з літаратурнай і музычнай частак, аб’яднаных адной тэмай, сюжэтам. Літаратурна-музычная кампазіцыя.

[Ад лац. compositio — складанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ча́рдаш, ‑а і чарда́ш, ‑а́, м.

1. Венгерскі народны танец, а таксама музыка да гэтага танца. З бадзёрым рускім «пераплясам» Спаборнічаў заборысты «чардаш». Корбан.

2. Музычная п’еса ў рытме гэтага танца.

[Венг. csárdás.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

breve

[bri:v]

n.

1) значо́к каро́ткасьці гало́сных

2) музы́чная но́та ро́ўная дзьвюм цэ́лым но́там

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

muzyczny

muzyczn|y

музычны;

instrument ~y — музычны інструмент;

szkoła ~a — музычная школа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кампане́ла

(іт. campanella = званочак)

музычная п’еса, якая перадае гучанне званочкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перада́ча, -ы, мн. -ы, -да́ч, ж.

1. гл. перадаць.

2. Тое, што перадаецца па радыё, тэлебачанні.

Музычная п.

Слухаць перадачу па радыё.

3. Прадукты харчавання, рэчы, якія перадаюцца каму-н. (напр., хвораму ў бальніцу).

Прынесці перадачу хвораму.

4. Механізм, які перадае рух ад адной часткі прыстасавання да другой.

Зубчастая п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)